علیرضا منصوریان ِ استقلال شبیه حمید درخشان ِ پرسپولیس! داش علی به خودت نگاه کن!

حرف‌های منصوریان بعد از باخت به استقلال خوزستان ما را به یاد حمید درخشان انداخت. مردی که در روزهای سرمربیگری‌اش در پرسپولیس، هر شکست را به نام یک بازیکن گره زد تا اینگونه تقصیرها را از سر خودش باز کند. سرمربی استقلال هم شکست تازه تیمش را انداخت به گردن بازیکنان.

او با اشاره به اشتباه پادوانی در خط دفاعی و دریافت گل دوم، این بازیکن را مقصر اصلی شکست استقلال معرفی کرد و شاید یادش رفته بود که با چه اصراری پادوانی را از نفت به استقلال آورد تا سر و سامانی به خط دفاعی‌اش بدهد. اتفاقا با آبی‌پوش شدن این بازیکن، سیر صعودی منصوریان هم شروع شد و با 7 بازی بدون شکست، تیمش را از پایین جدول بالا کشید. بعد از متهم کردن پادوانی، سرمربی استقلال فضای مجازی را هم در شکست تیمش دخیل دانست تا باور کنیم چقدر فراموشکار است. او گفت: «کاش می‌شد فضای مجازی را از ایران حذف کنیم.» منصوریان وقتی متعجب‌مان کرد که مدعی شد جوی که علیه او و استقلال در فضای مجازی حاکم شده، شکست برابر استقلال خوزستان را رقم زده است.

حال آنکه او همین یک هفته پیش به دوستان رسانه‌ای‌اش گفته بود: «وقتی یک هوادار 12 ساله ما 200 هزار تعقیب‌کننده (فالوور) در اینستاگرام دارد، ما دیگر نیازی به رسانه نداریم چرا که هواداران می‌توانند در فضای مجازی از ما حمایت کنند و پیگیر اخبار باشگاه باشند.» با شنیدن این حرف از زبان علیرضا منصوریان، علامت سوالی بزرگ در ذهن‌مان شکل می‌گیرد و می‌خواهیم بپرسیم که چطور در کمتر از یک هفته، فضای مجازی ردای دوستی را از تن درآورده و دشمن استقلال شده است؟ حال آنکه در واقعیت، نشستن همین مربی روی نیمکت استقلال محصول فضای مجازی‌ است. می‌خواهیم بپرسیم آیا فردای پیروزی فصل پیش نفت مقابل پرسپولیس هم فضای مجازی بد بود؟ فضایی که عملکرد منصوریان را در اندازه‌های یک ناجی معرفی کرد و سوار بر همین موج بود که او به استقلال رسید اما از آن تحسین‌ها و تمجیدها ته کشیده‌اند و دیگر کسی برای سرمربی استقلال هورا نمی‌کشد. کافی است منصوریان به هیاهوی پیش از فصل برگردد و نگاهی بیندازد به روزهایی که قرار بود استقلال را به او بسپارند تا به یاد بیاورد که همین فضای مجازی و حمایت هواداران او را روی نیمکت استقلال نشاند. شاید درست این باشد که منصوریان به جای خواندن اظهارنظرها در فضای مجازی و مقصر دانستن این و آن، نگاهی هم به خودش بیندازد و روی استقلال تمرکز کند.