ترجیح می دهم دستفروشی کنم تا با دلالها به یک تیمی بروم
به گزارش فرتاک ورزشی، بچه کوچه‌های تفتیده رامهرمز خسته از پیشنهادهای شرم‌آور دلالها، خودش را در چاردیواری خانه محبوس کرده است. گاهی میان عشق و تنفر فاصله‌ای به قدر یک آه است فقط!
کجایی؟ مدت‌هاست از تو خبری نداریم عادل.
فوتبال ما این‌قدر خوب است که جایی برای ما بدها نیست. ترجیح دادم فعلا بیرون باشم اما با دلالها دور یک سفره ننشینم. درهای ورودی فوتبالی که سر تا پایش زد و بند شده را باید گل گرفت.
نیم‌فصل قرار بود با یکی از تیم‌های خوزستان ببندی اما در آخر خبری نشد.
مدام زنگ می‌زنند و می‌گویند ۲۰درصد مال مدیرعامل، ۳۰درصد برای سرمربی، ۳۰درصد برای دلال و ۲۰درصد هم برای خودت. با این وضع ترجیح می‌دهم خودم را در کارون غرق کنم اما تن به ذلت ندهم. فوتبالی که سرمربی تیم لیگ‌برتری‌اش را دلالها در عرض یک‌ساعت جابه‌جا می‌کنند به چه دردی می‌خورد؟ خبر دارم باند معروف از فلان مربی پورسانت درست و حسابی گرفته و یک‌شبه نیمکت لیگ‌برتری را تحویلش داده. با این وضع مسی هم باشی، هیچ تیمی سراغت نخواهد آمد، مگر سبیل دلالها را چرب کنی.
۳۱سالگی می‌تواند دلیلی برای دور شدن از میدان باشد؟ خیلی از تیم‌ها جوان شدند!
در میان اخبار
ببینید یک تیم لیگ‌برتری در نیم‌فصل به من گفت آماده‌ای اما سن تو زیاد است و ما بازیکن جوان می‌خواهیم، بعد فردای همان روز با بازیکن ۳۵ساله بستند. ته ماجرا دلال‌هایی بودند که سهمشان را گرفتند و سهم مدیرعامل و مربی را هم دادند. من اگر پیشنهادهایی که از همین گوشی به دستم می‌رسد را فاش کنم، خیلی‌ها بساط‌شان جمع خواهد شد. تیغ زدن در روز روشن به خاطر روابط کثیف پشت پرده؟! در کمال گستاخی می‌گویند یا سر کیسه را شل کن یا گوشه خانه تا ابد بمان و قید فوتبال را بزن. البته وقتی فدراسیون خودش را به ندیدن و نشنیدن بزند، همین است که می‌بینیم.
بالاخره می‌خواهی چه‌کار کنی؟
ترجیح می‌دهم در ۳۱سالگی کفش‌ها را بیاویزم و در رامهرمز دستفروشی کنم و نان حلال به خانه ببرم اما با واسطه‌هایی که نان‌شان را در خون می‌زنند و امثال مرا له می‌کنند به توافق نرسم. جالب است، جدیدا برای آنکه باکلاس‌تر شوند، اسم‌شان را گذاشتند مدیربرنامه. آقای مدیربرنامه را هم آدم‌های باشگاه تعیین می‌کنند. به خود من گفتند فلانی را منیجرت کن و سهم همه را بده و قرارداد ببند اما تصمیم گرفتم زیر یوغ این لجن‌بازی‌ها نروم.
راستی بازی‌های تیم‌های خوزستانی را تعقیب می‌کنی؟
تماشای بازی برخی تیم‌ها که مهره‌هایشان از دادن ۵تا پاس ساده عاجزند اعصاب‌خردکن است. بازی آخر استقلال‌خوزستان در ورزشگاه بودم. آن‌قدر بازیکنان گاف دادند که صدای کلاغ‌ها هم درآمد. بچه‌های قدونیم‌قد پس‌کوچه‌های خوزستان از اینها بهتر بازی می‌کنند. با این وضع در آسیا کیسه بوکس خواهند شد. بنشینید و ببینید.
