چهار بازیکن از پرسپولیس، روی به ثمر رسیدن گل دوم این تیم به تراکتورسازی نقش ایفا کردند. این گل از پاس خوب سروش رفیعی آغاز شد. در فضای پشت مدافعان تراکتورسازی، وحید امیری قصد داشت با یک ضربه دروازه حریف را باز کند اما با واکنش خوب اخباری روبرو شد. امیری با یک پاس به عقب تلاش کرد تا طارمی را در موقعیت گلزنی قرار بدهد اما آقای گل پرسپولیسیها تنها سایه توپ را زد و در نهایت نوبت به رامین رضاییان رسید که شانساش را امتحان کند. رامین به بهترین شکل ممکن از این موقعیت استفاده کرد و موفق شد اختلاف تیمها را دو برابر کند. حالا همه دوربینها در انتظار شکار شادی خاص این بازیکن بودند اما در زمین مسابقه، یک اتفاق جالب دیگر هم به وقوع پیوست. مهدی طارمی به جای ملحق شدن به جشن رامین و همتیمیها، در محوطه جریمه تراکتورسازی متوقف شد تا مشغول دلجویی از محمد نوری شود که لحظاتی قبل روی زمین افتاده بود. همین یک قاب شاید برای شناختِ پرسپولیس برانکو کافی باشد. برای آنها دیگر نه بردن و نه گلزدن در بازیهای بزرگ، تجربهای مهیب نیست. آنها از جریان هر مسابقه لذت میبرند و به جای توقف روی رتبه جدول، به این فکر میکنند که هر هفته داستان قهرمانانهتری روایت کنند. پرسپولیس لیگ شانزدهم، پر از ستارههایی است که به بردن عادت کردهاند اما از آن خسته نمیشوند. تیمی بیرحم و شگفتانگیز.