از روز گذشته آنچه انتظارش را داشتیم در رسانهها و حتی فضای مجازی شروع به گسترش کرد؛ اینکه داستانهای حاشیهای مربوط به جشن قهرمانی را فراموش کنید و حواستان به مسیر پیش رو باشد. بحثهای مربوط به قهر این یکی و آنفالو کردن آن یکی را تمام کنید و حواستان به پرسپولیس باشد. هر چند تا همین دیروز و شاید امروز داستانها ادامه پیدا کند اما اینکه از دل جشن و قهرمانی تیم بزرگ پایتخت هم کلی حاشیه وجنجال بیرون بیاید خیلی بد است و به نوعی قابل تحمل نیست. خوشبختانه از روز گذشته و با انتشار اطلاعیه هوشمندانه خانواده نوروزی جو خوبی پیرامون حاشیه اخیر ایجاد شد و حالا همه به بازی الهلال فکر میکنند. در این خصوص برخی بازیکنان و پیشکسوتان پرسپولیس هم با تاکید بر اهمیت بازی با الهلال خواستار پایان بخشیدن به ماجراهای اخیر شدند که اگر ادامه داشته باشد شرایط روانی تیم را در آستانه این بازی بزرگ تحت تاثیر قرار خواهد داد.
خیلیها میگویند بازی با الهلال مهمترین بازی فصل پرسپولیس است. در واقع از آنجایی که زنده نگه داشتن شانس صعود در لیگ قهرمانان به نتیجه این بازی گره خورده میتوان اهمیت فوقالعادهای برای این بازی قایل شد. بخصوص اینکه بدانیم تیم فعلی پرسپولیس به عنوان قدرتمندترین تیم فوتبال ایران و قهرمان زودهنگام لیگ برترمان باید مقابل قدرتمندترین تیم عربستان و قهرمان زودهنگام لیگ این کشور صفآرایی کند و ضمن دفاع از حیثیت فوتبال ایران نشان دهد کیفیت تیمهای ایرانی از عربستانی بالاتر است.
جدا از این حس ملی شرایط تیم پرسپولیس نیز ایجاب میکند که حتما در این بازی به نتیجه لازم برسد و شرایط صعود از گروهش را مهیا کند. پرسپولیس به راحتی قهرمان ایران شده و با بازیهای خوب و نتایج فوقالعاده انتظار هوادارانش و اهالی فوتبال را بالا برده است حالا در شرایطی که سه نماینده دیگر فوتبال ایران در آستانه صعود از گروهشان هستند حذف زودهنگام سرخها میتواند تبعات منفی زیادی برای این تیم داشته باشد.
مطمئنا برای پرسپولیسی که قصد داشت با صعود از گروهش شرایط را برای پیش رفتن در لیگ قهرمانان و حتی رسیدن به عنوان قهرمانی این رقابتها در فصل آینده تجهیز کند حذف در مرحله گروهی بدترین اتفاق ممکن خواهد بود بخصوص وقتی بدانیم تیم پرسپولیس دو سال قبل با شرایط بد در لیگ داخلی صعود کم دردسری در لیگ قهرمانان داشت. شاید بسیاری گروه دشوار فعلی پرسپولیس را دلیلی برای پیچ خوردن داستان صعود بدانند اما شرایط گروه دو سال قبل هم شبیه امسال بود و نمیتوان از این حیث حذف احتمالی را توجیه کرد.
پرسپولیس میداند با وجود موفقیت فوقالعاده در لیگ داخلی و ثبت رکوردهایی که شاید تا مدتها جابهجا نشوند، ناکامی در لیگ قهرمانان تا حدودی این موفقیت چشمگیر را کمرنگ میکند پس قطعا برای بازیکنان پرسپولیس هم اینکه «بازی با الهلال مهمترین بازی فصل است» یک عبارت جا افتاده و صحیح است و با باور به این واقعیت به استقبال این بازی رفتهاند. اگر تصور کنیم پرسپولیس و بازیکنانش با فراموش کردن حاشیههای مربوط به جشن قهرمانی به استقبال بازی با الهلال رفته باشند باز هم شرایط برای آنها اصلا مساعد نیست. محرومیت سروش رفیعی و سیدجلال حسینی در این بازی میتواند بار دیگر آنهایی که مدام میگفتند نیمکت خالی پرسپولیس در آسیا دردسر ساز میشود را به جان برانکو و باشگاه بیندازد.
همین حالا و در فاصله حدود 80 ساعته تا این مسابقه مهم ضمن اینکه میدانیم نیمکت پرسپولیس خالی از بازیکن تاثیرگذار و کارآمد در آسیاست، حتی برای ترکیب یازده نفره و قدرتمند نیز با مشکلاتی جدی روبهرو هستیم. تیمی که ماه هاست مدافع میانی ذخیره ندارد بدون کاپیتان و بهترین مدافعش به مصاف الهلال قدرتمند آمده و اگر محمد انصاری هم به این مسابقه نرسد فاجعه در دقیقه صفر تکمیل خواهد شد.
در واقع غیبت انصاری میتواند خط دفاع پرسپولیس را کاملا بهم بریزد و آن وقت ماهینی و ربیع خواه مدافع میانی میشوند و محرمی و احمدزاده در جناحین دفاع بازی خواهند کرد که اصلا ترکیب هماهنگ و قدرتمندی به نظر نمیرسد.
از طرفی خوب میدانیم الهلال با میزبانی در این بازی و رایگان کردن بلیت ورزشگاه همه جوره دنبال این است تا از میزبانی نهایت استفاده را ببرد (برعکس آنچه پرسپولیس در بازی رفت انجام داد) و همین میتواند کار را سختتر کند. پس در این شرایط اگر بازیکنان به لحاظ روانی آماده این مسابقه باشند و ناهماهنگی و ناکارآمدی بازیکنان غیر تخصصی در برخی پستها مشکلساز نشود و البته بازیکنان اسیر جو و میزبانی حریف نشوند باید امیدوار باشیم چیزی فراتر از پرسپولیس لیگ خودمان و بازی با الریان ببینیم که تیم برانکو از این میدان سربلند بیرون بیاید و شانس صعودش را زنده نگه دارد.