مسلما در کورس فشرده مسابقات لیگ، آسیا و البته تیم ملی، این امتیاز به شدت میتواند به کار سرخها بیاید و آنها را در تنگناهای مختلف نجات بدهد.
محمد انصاری: احتمالا امسال به پست اصلی خودش یعنی دفاع چپ برمیگردد اما یک فصل بسیار درخشان را در پست دفاع میانی پشتسر گذاشت و از همانجا به تیم ملی هم رسید. طبعا اگر شرایط اقتصا کند، حاجی انصاری بازهم میتواند در قلب خط دفاعی به میدان برود.
شایان مصلح: به عنوان دفاع چپ تخصصی جذب شده اما قابلیت بازی در دفاع میانی را هم دارد.
حسین ماهینی: خودش از عنوان «آچار فرانسه» خوشش نمیآید اما به نظر میرسد این برازندهترین لقب برای او باشد. ماهینی پارسال در 4پست دفاع راست، دفاع چپ، دفاع وسط و هافبک دفاعی برای پرسپولیس بازی کرد. امسال اما احتمالا کارش را به عنوان مدافع راست شروع خواهد کرد.
صادق محرمی: در ملوان هافبک راست بود اما در پرسپولیس دفاع راست شد و جای رامین رضاییان را گرفت. طبیعتا در هر دو پست میتواند بازی کند.
احمد نوراللهی: یکی از نکاتی که باعث میشود پرسپولیسیها راحتتر با جدایی سروش رفیعی کنار بیایند، بازگشت قریبالوقوع نوراللهی است. پست تخصصی او هافبک دفاعی است اما میتواند هافبک چپ هم بازی کند.
محسن ربیعخواه: هرکس هر جای زمین نبود میشود از ربیعخواه به جایش استفاده کرد! او پارسال بازی در پست دفاع چپ و دفاع وسط را تجربه کرد اما بهترین روزهایش مربوط به حضور در پست تخصصی خودش یعنی هافبک دفاعی بود.
سیامک نعمتی: در پیکان وینگر چپ بود اما خودش میگوید بلد است در همه پستهای خط میانی بازی کند؛ از جمله وینگر راست و پشت مهاجم. سورپرایز سیامک اما این است که قبلا حتی تجربه بازی در پست دفاع چپ را هم داشته!
وحید امیری: پست تخصصیاش وینگر چپ است اما در پرسپولیس ناچار شد بیشتر فصل را به عنوان مهاجم مکمل در کنار طارمی بازی کند و از قضا بد هم عمل نکرد. با این وجود انتظار میرود در لیگ هفدهم و با توجه به جذب منشا، امیری سر جای اصلی خودش برگردد و هافبک چپ شود. او پارسال در این پست نمایشهای بهتری داشت.
مهدی طارمی: در پرسپولیس مهاجم نوک بوده و 2سال متوالی خوش درخشیده اما همزمان در تیم ملی به عنوان وینگر چپ و راست نیز نمایشهای درخشانی داشته و خودش را به عنوان یکی از بازیکنان محبوب کارلوس کیروش جا انداخته است. با حضور منشا، شاید طارمی امسال کمی عقبتر بازی کند و در این زمینه تجربه تیم ملی به او کمک خواهد کرد.