حیف بود که این پرسپولیس با این نظم تاکتیکی که برانکو در تیم ایجاد کرده به جمع چهار تیم برتر آسیا راه نمییافت. تیمی که توانست به خوبی و ده نفره در هوای شرجی امارات، حریفش را زمینگیر کرده و به آنچه استحقاقش را داشت دست یابد.
برانکو پس از اخراج کامیابینیا، خیلی زود با تغییر پست بازیکنانش به تیمش آرایشی جدید داد و با آوردن طارمی به خط میانی، بردن مسلمان به سمت راست، و قرار دادن امیری در دفاع چپ و ربیعخواه در هافبک دفاعی، اجازه نداد تا شوک ناشی از اخراج زودهنگام کامیابینیا، منجر به بینظمی در بازی تیمش شود.
تعویضهای برانکو در زمان مناسب به کمک پرسپولیس آمد تا با اضافه شدن بازیکنان خلاقتر در زمین الاهلی، زور این تیم ده نفره در حملات افزایش یابد. هر چند گل دوم پرسپولیس روی ضربه کرنر بدست آمد، اما بازیکنان این تیم که در بازی قبل موفق شده بودند یکی از گلها را از روی ضربات ایستگاهی به ثمر برسانند، میبایست استفاده بهتری از این ضربات در بازی امشب میکردند.
پرسپولیس حالا در نیمهنهایی به مصاف حریفی میرود که به خوبی از آن شناخت دارد. باز هم عدم میزبانی در ورزشگاه آزادی و احتمالا بازی در عمان معضل مهم قرمزها در بازی نیمهنهایی است اما بازیکنان پرسپولیس نشان دادند که قادرند از سد الهلال نیز بگذرند. هر چند رفتن به فینال ماموریتی دشوار به نظر میرسد اما این تیم شایستگی رسیدن به فینال لیگ قهرمانان را دارد.