امیر قلعه‌ نویی و دوباره استقلال

هفته‌های پایانی لیگ پانزدهم را به خاطر بیاورید. پرسپولیس در دربی استقلال را برده بود و هواداران استقلال برای جبران فاصله خود با رقیب سنتی آن هم در سه هفته مانده به پایان، دل به علیرضا منصوریان و نفت بستند. منصوریان به قولش عمل کرد و پرسپولیس را شکست داد تا اختلاف امتیاز سرخابی‌ها به صفر برسد. حالا منصوریان در اوج محبوبیت قرار داشت و نماد یک مربی جوان و نوگرا در بین هواداران آبی شده بود. هوادارانی که با باخت پرسپولیس مقابل نفت دوباره به قهرمانی امیدوار شده بودند. اما آنها فکر یک چیز را نمی‌کردند. اینکه امیر قلعه‌نویی با تراکتورسازی که در کورس قهرمانی نبود بیاید و استقلال را در آزادی ببرد. این‌بار مردی که سه بار استقلال را قهرمان لیگ برتر کرده بود، قهرمانی را از استقلال گرفت تا در پایان بازی مجبور شود با اسکورت ویژه و در میان شعارهایی که بر علیه خود می‌شنید زمین را ترک کند. آن روز منصوریان محبوب‌ترین مربی استقلالی بود و قلعه‌نویی تاج و تخت محبوبیت خود را به مربی ای واگذار کرد که تا آن زمان حتی یک‌بار هم به عنوان سرمربی روی نیمکت استقلال ننشسته بود.

حالا یک سال و نیم پس از آن روزها، قلعه‌نویی به آزادی برمی‌گردد تا با استقلال روبرو شود. مرد محبوب آن روزها امروز به شدت در بین هواداران استقلال مقبولیت خود را از دست داده. تنها یک امضا پای حکم اخراج او مانده که آن هم نیازمند برد شاگردان قلعه‌نویی در بازی مقابل شاگردان منصوریان است. عدم موفقیت منصوریان باز اقبال آبی‌ها را به سمت قلعه‌نویی جلب می‌کند. به سمت مردی که استقلال فقط با او قهرمان لیگ برتر شده و بدون او تنها به نایب‌قهرمانی رضایت داده است. مردی که فصل گذشته به دلیل دلخوری‌اش از تماشاگران استقلال، درخواست منصوریان برای رفتن به سمت آنها را رد کرد تا نشان دهد از آنها دلخور است. امروز روزی است که قلعه‌نویی می‌تواند جایگاهی را که منصوریان از او گرفته بود پس بگیرد. امروز ژنرال آبی‌ها می‌تواند دوباره درجه ژنرالی خود را از منصوریان پس بگیرد.

امروز قلعه‌نویی خیالش از این راحت است که دیگر سوژه اعتراض‌ هواداران استقلال نخواهد بود، چرا که این هواداران امروز سوژه مهمتری به نام علیرضا منصوریان دارند. هوادارانی که آمده‌اند تا به محض نتیجه نگرفتن تیم خود، حکم به خروج منصوریان از تیم‌شان دهند. روزگار است دیگر!