منهای ورزش| می‌ترسم ازدواج کنم چون از بچگی …
سوال: از بچگی شاهد دعواهای زیاد پدر و مادرم بودم. البته به‌خاطر من و برادرم طلاق نگرفتند اما تمام این سال‌ها را با دلخوری پشت سر گذاشتند. الان من، دختری ۲۱ ساله و در سن ازدواج هستم ولی می‌ترسم زندگی‌ام شبیه آن‌ها شود و نگرانم بعد از ازدواج، طلاق بگیرم چون بالاخره من فرزند همان پدر و مادر هستم. مجرد بمانم، بهتر نیست؟
بیشتر بخوانید:
نمی دانستم شوهرم در خانه دوربین گذاشته است …
ستاره معصومی هم چنان در حال خودنمایی/هیکل حسرت برانگیز همسر مهدی قائدی در امارات!
فواید رابطه جنسی در حمام؛ سرگرم کننده و آرامش دهنده
پاسخ: مخاطب گرامی، تعارض‌های حل‌نشدنی و مزمن خانواده‌های دچار طلاق عاطفی ضمن ایجاد فضایی سرشار از تشویش، تنش و ناسازگاری با افزایش میزان نگرانی به مرور زمان، مهارت‌های فرزندپروری سازندۀ پدر‌و‌مادر را مختل می‌کند. این ماجرا در‌نهایت، اثر منفی روی فرزندان خواهد داشت. با این مقدمه، چند توصیه به شما دارم.
در میان اخبار
خود را بابت این ماجراها سرزنش نکنید
همه فرزندان در خانواده هایی شبیه به شما از مشکلات و وضعیت نابسامان خود و والدین‌شان آگاه می شوند. آن چه برای بچه‌ها در این شرایط به‌لحاظ روانی دردناک و آسیب‌زننده است، تحمل جروبحث‌های حل‌نشدنی، ناتمام و تلخ والدین‌شان است؛ چه در‌کنار هم یا دور از هم زندگی کنند. فرزندان در چنین خانواده‌هایی اغلب خودشان را باعث مجادله‌های ناتمام و رابطۀ ناخوشایند والدین‌شان می‌دانند و از این بابت خود را سرزنش می‌کنند. اما شما باید مراقب باشید که در این دام نیفتید.
ترس‌تان از طلاق طبیعی است
گفته‌اید می‌ترسم زندگی‌ام شبیه آن‌ها شود و نگرانم بعد از ازدواج، طلاق بگیرم … . به‌طور کلی، عزت نفس پایین، نداشتن تمرکز و بی‌انگیزگی، خستگی ذهنی و روحی فرزندان، شکننده‌بودن، سرکوب احساس‌ها و افکار نتیجه تاثیر روانی مخرب طلاق عاطفی والدین بر فرزندان چنین خانواده‌هایی است. بنابراین این ترس و نگرانی شما تا حد زیادی طبیعی است اما باید بتوانید آن را تاحد امکان مدیریت کنید تا تاثیر منفی کمتری بر زندگی و آینده شما بگذارد.
به خودتان فرصت زندگی بدهید
شما هم اکنون با نشانه ترس از تکرار تجربه تلخ والدین‌تان، خود را از شروع زندگی و دادن فرصت صمیمی‌شدن با دیگری در قالب پیوند زناشویی محروم می‌کنید. افسردگی، تنهایی و انزوای عاطفی، ثمره ناخوشایند برای افرادی است که در مرحله جوانی از تجربه صمیمیت حقیقی در خانواده محروم بوده و به‌ناچار به آن سوی طیف، یعنی گوشه‌گیری تمایل پیدا کرده‌اند. شما باید به خودتان فرصت زندگی و تجربه کردن بدهید. هر چند کمی سخت است که ناهوشیار خود را آگاه کنید و مراقب رفتارهای آموخته شده ناهوشیار والدین خود باشید اما لازم است با آگاهی و فراست به خودتان فرصت تجربه کردن با آگاهی و تجهیز خودتان به مهارت‌های زندگی همچون مهارت حل‌مسئله، مهارت همدلی، مهارت خودآگاهی و … را بدهید. البته با توجه به شرایطی که در پیامک‌تان نوشتید، توصیه می کنم حتما از یک مشاوره حضوری کمک بگیرید تا در انتخاب همسر، بادقت و ملاحظات
