اختصاصی/ فوتبال باشگاهی هیچ زمانی یک بازی ملی نیست! شعار دیگر بس است!
روح الله سلطانی لشکناری؛ در هیچ کجای دنیا مسئولین فدراسیون آن کشور به یک بازی باشگاهی نگاه ملی ندارند. مگر می شود بارسا در فینال باشد و مادریدی ها برای قهرمانی آن دعا کنند! مگر می شود میلان برای قهرمانی بجنگد و طرفداران اینتر شاد باشند!؟ فوتبال ما به کجا میرود!! مسئولین تا چه زمانی باید باور کنند که سرخابی ها را کل ایران دوست ندارند! سرخابی ها دو قطب فوتبال ایران و درکنارشان تراکتوری ها و سپاهانی که دومی سابقه بازی در فینال چمپینوز لیگ آسیا را دارد در لیگ و جام های دیگر رقابت دارند، مگر می شود تیم حذف شده از یک جام برای دیگر تیم هموطن خود در همان جام آرزوی موفقیت کند!؟ چطور باید آن زمان پاسخگو هواداران خودشان باشند!!
اگر هر تیمی از ایران قهرمان آسیا شود، آیا طرفداران تیم های دیگر میتوانند در جشن تیم رقیب شرکت کنند؟! اگر پرسپولیس قهرمان آسیا شده بود، یعنی کری خوانی طرفداران پرسپولیس برای دیگر تیم ها وجود نداشت؟! یا مسئولین فدارسیون فوتبال ما اینکاره نیستند و یا خبرنگاران و گزارشگران برنامه های ورزشی کشورمان از فوتبال روز دنیا عقب هستند، مجری برنامه پیش بازی فینال آسیا و گزارشگر بازی فوق از بهترین مجریان ورزشی کشور هستند و از فوتبال روز دنیا شناخت وافری دارند، اما چرا اصرار بر این داشتند که بازی تبم پرسپولیس در فینال آسیا ملی میباشد!؟ مگر می شود هواداران دو آتیشه سرخابی برای قهرمانی تیم مقابل در آسیا دعا کنند؟! مگر می شود کسی که رنگ آبی را دوست دارد برای قهرمانی رنگ سرخ احساس شور و شعف کند.
بازخورد پیامهای مردمی در فضای مجازی و فضای ورزشگاهای کشور نشان داد باز هم مسئولین و دست اندرکاران فوتبال ما از این ورزش مهیج چیزی نمیدانند، اگر میدانستند با عملکردهای خودشان به فوتبال هیجان میدادند، نه اینکه هیجان را از این بازی با شعارهای پوچ خودشان بگیرند که در عمل مخالف حرف هایشان ثابت شد.
در میان اخبار
فدراسیون فوتبال بجای شو بازی کردن در درست انجام دادن برنامه های خود موفق عمل کند! از سرمربی تیم ملی و دُردانه خود بپرسند، چرا در فینال لیگ آسیا حضور نداشت!؟ کیروش با ترانسفر کردن بازیکنان خوب کشورمان به لیگ های دسته چندم اروپا ثابت کرد، عزمش جزم این شده که ریشه فوتبال باشگاهی کشورمان را بزند!! کیروش در عدم دعوت بازیکنان سرخابی وقتی در این دو تیم بازی میکردند ثابت کرد او یک چشم رنگی حسود هست و دوست ندارد جز خودش هیچ کسی در ایران موفق باشد و حذف ایران در جام ملت های پیشرو کارنامه خیلی بد او را در میان فوتبال دوستان کشورمان ثبت خواهد نمود.
مسئولین کشورمان از فینال آسیا درس بگیرند و هیچ وقت به فوتبال باشگاهی نگاه ملی نداشته باشند و از رسانه ملی، بخصوص مجریان فوتبال شناس کشورمان انتظار داشته ایم که بدانند، جنگ کری و رقابت هواداران در تیم های ایرانی کمتر از اروپا نیست و کری بین سرخابی ها در لیگ ایران همانند دو تیم سلتیک و رنجرز در اسکاتلند میباشد. تماشای فوتبال از تلویزیون یا استادیوم تنها تفریح این روزهای قشر زیادی از جامعه کشورمان میباشد، آقایان مسئول لطفا آن را از مردم دریغ نکنید.
