گزارش: صبا از لیگ قهرمانان آسیا تا سقوط

گذری خواهیم داشت از هر آنچه در این 15 سال در این تیم گذشته. از قهرمانی در سوپر جام ایران تا فانوس به دستی پس از انتقال از تهران به قم و در نهایت سقوط به لیگ آزادگان.

بخش اول: صعود

سکانس اول: قهرمانی در جام حذفی با مربیگری مجید جلالی

شاید بهترین دوران صباباتری در سال 1383 رقم خورد. این تیم با جذب ستاره‌هایی مثل دایی، نوازی، بختیاری زاده، دقیقی و فضلی بهترین تیم تاریخ خود را دید. این تیم که با مربیگری میلان زیواندینوویچ کروات کار خود را آغاز کرده بود، در ادامه سکان هدایت این تیم نظامی را مجید جلالی به عهده گرفت و در جام حذفی با پشت سر گذاشتن حریفان خود در فینال به مصاف ابومسلم خراسان رفت. در این دیدار که در 24 تیر ماه 1384 برگزار شد، شاگردان مجید جلالی موفق شدند در ضربات پنالتی حریف خود را در ورزشگاه ثامن مشهد شکست دهند و علی دایی به عنوان کاپیتان جام اهدایی را بالای سر برد.

سکانس دوم: ایستادن صباباتری بر بلندای قله‌ی فوتبال ایران

در 6 شهریور 1384 و درست 4 روز پیش از شروع لیگ برتر فوتبال ایران، تیم صباباتری قهرمان جام حذفی به مصاف تیم پرمهره ی فولاد خوزستان قهرمان آن سال فوتبال کشورمان رفت و دیدار سوپرجام فوتبال ایران با نتیجه 4-0 با برتری تیم صباباتری به پایان رسید. دیداری که کم حاشیه نداشت؛ از درگیری‌های میانه‌ی میدان تا تکل معروف ایمان مبعلی بر روی پای علی دایی و دوری چند ساله‌ی او از تیم ملی درست بعد از همان تکل.

سکانس سوم: جام باشگاه‌های آسیا

در آن سال‌ها که ایران دو سهمیه در فوتبال آسیا داشت (سهمیه‌ای که شاید امسال هم برای ایران تکرار شود) دو تیم حاضر در سوپر جام در آن تورنمنت شرکت کردند که تیم صباباتری با تیم‌های الکرامه سوریه، الوحده امارات و الغرافه قطر هم گروه شد و با 10 امتیاز عنوان دوم را کسب کرد و از گردونه مسابقات حذف شد.

بخش دوم: سقوط

سکانس اول: انتقال تیم صباباتری به قم و تغییر نام به صبای قم

در مورد انتقال تیم‌ها از تهران به شهرستان‌ها و قربانی فوتبال در برابر اهداف سیاسی مطالب بسیاری نوشته شده و سرهایی که به میز کوبیده نشده! با این حال زور سیاست به ورزش بار دیگر چربید و در سال 1387 تیم صباباتری به قم منتقل شد. اگرچه تمرینات این تیم در تهران برگزار می‌شد ولی بازی‌های این تیم در ورزشگاه یادگار امام قم برگزار می‌شد که در ابتدا علاقه‌مندان زیادی از بازی‌های صبا استقبال می‌کردند. استقبالی که رفته رفته کمتر و کمتر شد. شاید نقطه عطف این داستان در همین سال رقم خورد و ماجرای فانوس به دستی قهرمان سوپرجام ایران کلید خورد.

سکانس دوم : صبای قم پایگاه تبعید شدگان سرخابی

تیم های سرخابی تهران کم مربی و بازیکن مشترک نداشتند . بازیکنانی که هنوز به تیم های سابق خود عرق داشتند و گاها هنوز هم با وجود پیوستن به تیم جدید در مورد تیم های سابق خود اظهار نظر می کردند و شاید از هیچ کوششی برای تیم های سابقشان دریغ نمی کردند که شاید هنوز با دل هایشان کنار نیامده بودند .

سکانس آخر: کسب عنوان پانزدهم و سقوط به لیگ آزادگان

لیگ شانزدهم تلخ ترین قسمت برای صباست . صمد مرفاوی که بعد از علی دایی سکان هدایت این تیم را بر عهده گرفته بود ، در نیم فصل و با جذب بازیکنانی همچون محسن فروزان و حنیف عمران زاده از لیگ یک قصد داشت تیم خود را تقویت کند ولی شاید این تغییر نتیجه ی عکس داد . بازیکنانی که همواره علاقه ی خود را به تیم سابق شان کتمان نمی کردند و شاید همین باعث کاهش تمرکزشان و از دست دادن امتیازهای حیاتی در برابر تیم های بزرگ شد . از اشتباهات بزرگ حنیف عمران زاده در برابر سرخابی ها تا پنالتی دادن ها و گل به خودی هایی که اگر اتفاق نمی افتاد ، با توجه به فاصله ی دو امتیازی صبا تا لبه ی پرتگاه به لیگ یک این تیم همچنان در لیگ برتر حضور داشت .

صبا هم سقوط کرد . آخرین تیمی که با یک تصمیم بی سابقه از شهری به شهر دیگر منتقل شد . راهی که پاس همدان ( پاس تهران سابق که سابقه ی قهرمانی آسیا را هم داشت ) چند سال پیش رفته بود . باید دید آیا سرنوشت پاس همدان در سقوط به دسته ی دو برای صبا تکرار می شود یا خیر .