طارمی این روزها وضعیت خوبی ندارد
به گزارش فرتاک ورزشی، عبدالصمد ابراهیمی وکیلِ مهدی طارمی یادداشتی درباره شرایط این بازیکن نوشت که این یادداشت را می‌خوانید:
اول: این نوشتار موضع من به عنوان یک هوادار است نه وکیل مهدی طارمی. توضیح تکمیلی اینکه از روزی که مهدی از ترکیه برگشته مجموعا سه بار همدیگر را دیده‌ایم. یک بار خیلی اتفاقی در باشگاه که همراه خانواده مرحوم نوروزی برای پیگیری طلب او آمده بود، یک بار درب منزل خودمان که شناسنامه‌اش نزد من بود و آمد بگیرد و یک بار هم منزل خودش برای پیگیری یک کار حقوقی. بعید می‌دانم تعداد تماس های تلفنی‌مان هم بیشتر از پنج بار بوده باشد پس تصور عبثی است که گمان کنید تمام طول روز را کنار مهدی هستم و حالا هم از روی رفاقت این کلمات را کنار هم می‌چینم. به جای نام مهدی هر اسم دیگری را می‌توان در این سطرها جای داد.
دوم: امروز سیل هجمه‌ها به سمت مهدی طارمی روان است. ادیبان و معلمان اخلاق، ترکه تنبیه به دست گرفته‌اند و بر پیکرش شلاق می‌زنند به رسم دیرینه‌ای که دیروز و دیروزها مجتبی محرمی و مجاهد و علی نیکبخت و پیام صادقیان و محمد عباس‌زاده را نواخته‌اند و نواخته‌ایم.نه از کردار آنهایی که نام بردم اطلاعی دارم و خدای ناکرده با این جملات قصد دارم اتهامی را متوجه آنها کرده باشم و نه در قالب قیاس طارمی را مسافر مسیری کج بدانم که به گمانم مهدی هنوز همان پسر ساده دلی است که روزی درخشش الماس گونه‌اش چشم علی دایی را گرفت و ره صد ساله را یکساله رفت. نه؛صرفا قصدم یادآوری پیشینه‌مان در حمله به داشته‌هایمان است. ما اولوالعزم های سرازیر شده از آسمان داریم به کجا می‌رویم؟ ردای ربانیت‌مان را از کدام حجره الهی برتن کرده‌ایم و نعوذبالله گوشه کتاب وحی‌مان نوشته‌ایم هوالغافل و سزوار این همه سرزنش!
حمله به یک جوان مستعد بیست و چهار ساله با کدام مستند و ادله؟ عزیزی که طارمی را نقد کرده و تردیدی ندارم از سر دلسوزی بوده آیا شاهد شب بیداری‌های طارمی و پیاده روی شبانه‌اش بوده؟ به این اندیشیده‌ایم بیان "شنیده ها" چه هجمه‌ای علیه این بازیکن ایجاد می‌کند؟ تصور کرده‌اید خانواده‌اش در دور دست‌ترین نقطه از پایتخت با خواندن این جملات چه وضعی دارند؟ به کدام گناه؟اینکه توپ‌هایش تبدیل به گل نشده؟ گلزن‌تر از او با کمترین فشار روحی و روانی چند گل زده‌اند؟
برای اینکه طارمی بتواند گلزن ایده‌آلی باشد چه کرده‌ایم؟ فوتبال خودرو و خودآموخته‌اش را در همه این سال‌ها چقدر صیقل داده‌ایم و نواقصش را برطرف کرده‌ایم؟چگونه می‌شود که تا طارمی گل می‌زند آن را به سبب نکاتی می‌دانیم که به او یادآوری کرده‌ایم و تا راه توپش به سمت خارج از چارچوب پایش را به چوب فلک می‌بندیم و معلمی را از یاد می‌بریم؟
در میان اخبار
بزرگ سپید مویی که حرمتش مرا وادار می‌کند تمام قد مقابلش تعظیم کنم از فرهنگ غنی پرسپولیس و عدم تطابق فرهنگی طارمی با این فرهنگ سخن گفته به نوعی که انگار تنها "پسر نوح" پرسپولیس مهدی طارمی است. نمی‌خواهم همه دیروزها را مرور کنم و اشتباهات دیگران را فهرست نمایم که قیاس با اشتباهات دیگران خود بزرگ‌ترین اشتباه است اما طارمی در بیست و یک سالگی از لیگ یک به پرهوادارترین تیم آسیا آمده است. او از نقطه‌ای محروم که مردمان با صفا و صادقش اغلب در پی رزق حلال زیر آفتابی که سیلی به صورت‌شان می‌زند و دل به دریا می‌زنند به پایتختی آمده که همه می‌دانیم چه دام و تله و خندق‌هایی برای اینگونه جوانان دارد. در دیار ما بوشهر، ما جنوبی‌ها اگر کسی بلغزد دستش را می‌گیریم، به ما پا گرفتن نیاموخته‌اند.
برای حفظ او که امانتی در دست ماست چه کرده‌ایم؟ نشستیم و زیرچشمی قدم‌هایش را در پیاده‌روی شبانه شمردیم و ضرب‌در تعداد موقعیت‌های از دست رفته‌اش در بازی‌ها کردیم و درمورد عدم تطابق فرهنگی‌اش با فرهنگ پرسپولیس گفتیم و ازاخلاق‌مداری جذر گرفتیم؟همین؟ به هر دانشگاه و مدرسه‌ای که بروی تدریس و آموزش وظیفه استاد و معلم است. فرهنگ غنی پرسپولیس و حتی استقلال را کدام‌مان برای این جوان‌ها تدریس کردیم؟ کدام‌شان می‌داند دهداری اولین سرمربی تاریخ پرسپولیس بود و همین چند روز قبل سالگردش را پشت سر گذاشتیم بی‌آنکه یادی از او در سایت باشگاه شود یا در همین بازی آخر با پیکان، عکسی از این بزرگ‌مرد جنوبی مبارز با بازیکن‌سالاری را دست یکی از این بازیکنان بدهیم؟ از تک تک بازیکنان بپرسید مقبره دهداری در کدام قطعه بهشت زهراست و کنار او کدام پیشکسوت آرمیده. اگر 5 نفر دانستند مرا در همان قطعه دفن کنید. عمو؛ کدام فرهنگ را برایشان تدریس کرده‌ایم که حالا از جزوات تدریس نشده امتحان می‌گیریم و رفوزه میکنیم و خلاص؟! کدام پیشکسوت را در هر بازی سر میز شام آوردیم تا ده دقیقه از ابهت این فرهنگ حرف بزند؟ کدام‌شان می‌داند پرسپولیس بزرگ‌مردی فرهیخته چون خود شما داشته که رخت دیپلمات هم بر تن کرده‌اید؟ موزه تاریخ و فرهنگ‌مان کجاست عمو؟
این ترکه‌ها را قبلا به پیکر خیلی‌ها زده‌ایم!به گمانم مقصد این احرام بر تن کرده‌ها کعبه نباشد که اگر بود در مورد قبلی ها صدق می کرد.ذبح و تشییع و تدفین استعدادها کار سختی نیست. برای احیا و آموزش چه داریم؟
سوم: هرچه گفتم و نوشتم اگر جفایی به قامت بلند عزیزان پیشکسوت بوده باشد سرم را به نشانه شرمساری پایین می اندازم و پوزش می طلبم که اگر اینجا درد دل نکنم درد دل ها تلنبار می شوند.
