دربی دوست داشتنی

 حال دوباره داربی سنتی و ریشه‌ای سرخ‌ها و آبی‌های پایتخت از راه رسیده و عملا همه اخبار و حواشی ورزش کشور یا آسیا را تحت‌الشعاع قرار داده است. اما چه دلایلی باعث می‌شود که داربی 85را دوست داشت. یکی از مهم‌ترین و واضح‌ترین جاذبه‌های داربی85تقابل دو مربی خارجی و البته صاحب سبک اروپایی روی نیمکت هر دو تیم است.

 دو مربی آلمانی و کروات که در بحث فوتبال ملی هم کل‌کل‌های خاص خود را دارند، هیچ‌وقت بعد از پیروزی انقلاب دو مربی خارجی در داربی روبه‌روی هم قرار نگرفته‌اند و این اتفاق قطعا داربی را متفاوت‌تر از داربی‌های گذشته خواهد کرد. برانکو ایوانکویچ با تیمی آماده و پشتوانه قهرمانی لیگ گذشته و دارای رکوردهای مختلف در پرسپولیس روی نیمکت سرخ‌ها و آن‌سوی میدان وینفرد شفر کهنه‌کار و با تجربه که کوهی از سابقه و استعدادیابی را همراه خود روی نیمکت آبی‌ها آورده است. یکی دیگر از جاذبه‌های داربی85‌حضور مهره‌های تکنیکی و سرعتی در فاز هجومی هر دو تیم است. سرخ‌ها با زوج علیپور و منشا که روزهای رویایی را پشت سر می‌گذارند و بشار رسن فانتزی و امیری تکنیکی جنگنده در مقابل استقلالی قرار می‌گیرند که در فاز حمله دو مهره تکنیکی فانتزی به نام‌های فرشید اسماعیلی و داریوش شجاعیان را دارد و در خط حمله به احتمال زیاد از جابر انصاری فرصت‌طلب استفاده خواهد کرد و قطعا داربی 85را به تکنیکی‌ترین و فانتزی‌ترین داربی تاریخ بدل خواهند کرد.

شاید دیگر جاذبه داربی را که از هم‌اکنون هم شاهد آن هستیم، هواداران رقم خواهند زد؛ کل‌کلی که بعد از باخت 6‌بر 2 استقلال در مجموع مقابل العین آغاز شد و تا باخت 6 بر 2 پرسپولیس در مجموع در مقابل الهلال ادامه یافت. حالا هر دو تیم بعد از شکست‌های تلخ آسیایی در دیداری مستقیم رو‌درروی هم قرار خواهند گرفت و شاید در استادیوم آزادی نام‌های العین و الهلال به گوش برسد. اما حضور بازیکنان جدید در ترکیب دو تیم هم می‌تواند جاذبه داربی را افزایش دهد و به اصطلاح دیدن داربی اولی‌ها برای هواداران و فوتبال‌دوستان جالب باشد که قطعا بازی خوب هر داربی اولی، آینده فوتبال او را تغییر خواهد داد؛ بازیکنانی همچون منشا، شجاع خلیل‌زاده و بشار رسن در پرسپولیس و آن سوی میدان داریوش شجاعیان، مهدی قائدی، جپاروف و به احتمال خیلی زیاد سنگربان استقلالی‌ها سیدحسین حسینی که اگر موفق به کلین‌شیت شود قطعا رحمتی را به دوران خداحافظی از استقلال نزدیک می‌کند.

اما فارغ از همه‌ این جاذبه‌ها، نمی‌توان خود نام و فلسفه داربی را نادیده گرفت؛ دیداری که در هر شرایط یا جایی و به دور از عملکرد هر دو تیم در طول فصل، یک جدال قهرمانانه است. جدالی که برنده را تا فتح جام‌جهانی بزرگ می‌کند و بازنده را به سرافکنده‌ای مطلق تا داربی بعد می‌کشاند. همه این دلایل شاید باعث شود که داربی85را طور دیگری دوست داشت و امیدوار بود یک داربی پرگل و هجومی را شاهد باشیم.