اولین تلفات چمن فاجعه ورزشگاه خرمشهر: مصدومیت مامه تیام

 نور کم این ورزشگاه به انضمام شرجی زیاد در ان منطقه باعث شده بود تمامی بازیکنان حاضر در زمین علی الخصوص استقلالی ها، از نماهای دور به صورت بازیکنان رنگین پوست مثل مامه تیام به نظر برسند و تشخبص آنها بسیار سخت بود.

از دیگر مواردی که تنها ۱۰ دقیقه پس از شروع بازی مشخص شد، کیفیت پایین زمین بازی بود که با تحرک بازیکنان در نقاط مختلف زمین بیشتر نمایان شد به طوری که استپ کردن توپ در این زمین کاری بسیار سخت به نظر می رسید و هر آن احتمال مصدومیت یکی از بازیکنان حاضر در زمین می رفت.

با توجه به اینکه زمین استادیوم خانگی خونه به خونه در بابل نیز چنین شرایطی را دارد، به نظر می رسید که آنها به بازی در این زمین بیشتر عادت دارند و در جریان بازی این بازیکنان فانتزی استقلال بودند که از جریان بازی خارج شدند چرا که در این نوع زمینها به جز تاکتیک سانتر از جناحین و توپ های بلند، با روش دیگری نمی توان به گل رسید که اتفاق گل استقلال نیز با همین روش به ثمر رسید.

در دقایق پایانی این بازی در نیمه اول مامه تیام گلزن استقلال، به دلیل مصدومیت به واسطه پیچیدگی مچ پا از زمین بازی بیرون رفت و جای خود را به علی قربانی داد تا اولین تلفات بازی بزرگ فینال جام حذفی به نام استقلالی ها ثبت شود.

شاید اگر مسئولین برگزار کننده این بازی پس از اتمام آن، به استانداردهایی که در برگزاری این بازی در این ورزشگاه مورد استناد قرار داده اند اشاره ای داشته باشند، مشخص شود که با چه متر و معیاری این استادیوم برای برای برگزاری یکی از ویترین های فوتبال ایران انتخاب شده است!

واقعاً ارسال تصاویر بی کیفیت این بازی به عنوان بازی فینال جام حذفی ایران برای کشورهای آسیایی مایه شرم مسئولین نیست؟