تا کی دلخوش به حمله هکرها باشیم؟

در آسیا تیم های عربستانی، اماراتی، کره ای و ژاپنی کمتر درگیر چنین تصمیماتی می شوند اما تیم های ایرانی کاملا مجزا از این مسئله هستند که این موضوع نشان می دهد در مقابل آنها ما از هیچ نفوذی در آسیا برخوردار نیستیم. در سال های گذشته افردای همچون علی کفاشیان در موقعیت های مدیریتی در کنفدارسیون فوتبال آسیا از جمله نایب رییس کنفدراسیون قرار گرفتند اما حتی درصدی این گونه موارد باعث افزایش پیدا کردن نفوذ ما در آسیا نشد.

تمام قدرت های این قاره یک طرف و تیم ملی ایران در طرفی دیگر. فوتبال ایران به عنوان یکی از قدرت های کلاسیک قاره بارها در مهم ترین لحظات قربانی تصمیمات داوران شده است. سال 2015 و در رقابت های جام ملت های آسیا از ایران به عنوان بخت اول قهرمانی نام برده می شد اما در دیدار مقابل تیمی همچون عراق داور در قبال ما آن تصمیم جنجالی را گرفت و پولادی را اخراج کرد تا ایران ده نفره شود و پس از آن نیز در ضربات پنالتی مقابل عراق شکست بخورد.

اتفاقی که شب گذشته رقم خورد موردی دیگر از قربانی کردن تیم های ایرانی بود. پرسپولیس با یک گل مقابل حریف خود پیش بود و روند بازی نشان می داد پرسپولیس می تواند در همان نیمه اول باز هم دروازه الهلال را باز کند اما درست در زمانی که پرسپولیس جریان بازی را کنترل می کرد یک پنالتی اشتباه به سود الهلال گرفت و پرسپولیس را از نظر روحی به هم ریخت. چرا؟ چون که پرسپولیس تا پیش از این پنالتی اگر به الهلال 3 گل می زد به این دیدار برمی گشت اما پس از این پنالتی باید5 گل دیگر به الهلال می زد مسئله ای که پرسپولیسی ها در همان نیمه اول با اناامیدی مواجه کرد و باعث شد آنها عصبی شوند و روند خوب پیش از پنالتی الهلال ادامه پیدا نکند.

امروز هکرهای ایرانی به صفحه داور عمانی هجوم بردند و صفحه او را هک کردند. تنها دلخوشی ما پس از این گونه موارد تنها همین جزئیات هستند. هکرهایمان به صفحات آنهایی که حقمان را خوردند حمله می کنند و ایرانی ها کمی آرام تر می شوند. اما کاش کسی هم بود که می توانست حق ما را بگیرد. کاش کمی نفوذ داشتیم و در فوتبالمان کسانی بودند که در کنفدراسیون فوتبال آسیا ما را صاحب قدرت می کردند تا به این سادگی حق تیم های ایرانی در آسیا پایمال نشود.