وداعی تلخ که هیچ کس را خوشحال نکرد/ پشت پرده خداحافظی نکردن آرش برهانی با پیراهن استقلال

از این رفتن‌ها و آمدن‌ها در فوتبال بسیار است اما ‌ای کاش مسوولان سابق باشگاه استقلال تدبیری می‌اندیشیدند و یا مشاوره درستی به شماره 9 افسانه‌ای می‌دادند تا او با پیراهن استقلال از میدان فوتبال خداحافظی کند اما سرنوشت برای آرش هم همانطور رقم خورد که برای عنایتی خورده بود. آرش نیز به مانند رضا عنایتی بی‌آنکه پیراهن استقلال را به تن داشته باشد از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. شاید برای خیلی‌ها اساسا چنین وداعی بی‌اهمیت باشد اما درباره این دو بازیکن اگر مدیریت بهتری می‌شد می‌توانستند در فضای مناسب‌تری با فوتبال وداع گویند. به هر حال آنچه از برهانی در این سال‌ها دیدیم سرانجام به پایان رسید.

پس از رضا عنایتی که استقلال روزگار خوشی را با او پیمود نوبت به آرش آقای گل رسید تا به مانند رضای آقای گل خداحافظی‌اش از فوتبال را رسما اعلام کند. وداعی که هواداران استقلال را به یاد روزهای خوش با او می‌اندازد. آن گل‌های بیشماری که در لیگ‌ها و جام‌ها برای استقلال به ثمر رساند.
آن گل‌های ارزشمندش در شهرآوردها و حتی گل‌هایی که با لباس تیم ملی به ثمر رساند. آرش برهانی در گلزنی ستاره‌ای بود که شاید آیندگان بیشتر بزرگی‌اش را درک کنند.
بازیکنی پرقیمت که موفق شد در لیگ ایران به تنهایی 119 گل به ثمر برساند و دومین گلزن فوتبال ایران پس از رضا عنایتی لقب بگیرد. آرش با همه این بزرگی اما به واسطه کج‌سلیقگی‌های برخی گزارشگران سیما بارها با واژه گل‌نزن خطاب داده شد در حالی که ذات او با چنین برداشت نامانوسی فرسنگ‌ها فاصله داشت و نه تنها به او این برچسب نمی‌چسبید بلکه همواره مهاجمی بود خطرناک که دل هر دروازه‌بانی را خالی می‌کرد.
آنها که برهانی را گل‌نزن می‌خواندند شاید اگر آرش بازیکن تیم محبوب‌شان بود او را تا قامت اسطوره بالا می‌بردند و چنان مدح و سنایش می‌گفتند که صدایش به همه جا می‌رسید اما چون آرش بازیکن تیم رقیب بود و لباس استقلال را تن می‌کرد کوشش می‌شد تا دستاوردهای بزرگش خار و خفیف شود. تاریخ اما هرگز از یاد نمی‌برد یکی از برترین گلزنان لیگ ایران را که هیچ دروازه‌ای را از تیغ خود مصون نگذاشت.
به واقع آیا می‌شود به آرش لقب گل نزن داد در حالی که می‌بینیم تمام تیم‌ها و تمام دروازه‌بان‌های دوران خود را به زانو درآورد و هیچ مدافعی نبود که مات و مبهوت فرارهای سریعش نباشد؟
آرش برهانی از نگاه آنها که فوتبال را از دروازه منطق می‌بینند و رنگ‌ها برای‌شان اهمیتی ندارد بازیکنی بود سرشار از استعداد و بسیار اثرگذار.

چرا برهانی با پیراهن استقلال وداع نکرد؟
خداحافظی برهانی از فوتبال آنطور نبود که خیلی‌ها تصورش را می‌کردند. آن بازیکنی که روزگاری نه چندان دور در خط حمله استقلال یکه‌تازی می‌کرد و تا همین فصل پانزدهم هم عضو این باشگاه بود بی‌شک اگر از سوی مدیران باشگاه استقلال بهتر هدایت می‌شد می‌توانست با پیراهن استقلال از میادین خداحافظی کند و آنطور که شایسته است کفش‌ها را بیاویزد.
حقیقت اینکه صورت خوشی نداشت شماره 9 رویایی آبی‌ها در حالی که عضو هیچ تیمی نبود با دنیای حرفه‌ای خداحافظی کند. بی‌شک اگر بهرام افشارزاده با فضای فوتبال آشنا بود و قدرت تحلیل بهتری داشت و می‌توانست مشاوره بهتری به این بازیکن دهد هرگز با جدایی‌اش از استقلال و رفتن به پیکان موافقت نمی‌کرد و بساطی را فراهم می‌کرد تا برهانی همان فصل قبل و در شرایطی که عضو باشگاه استقلال است با فوتبال خداحافظی کند.
ناآشنایی افشارزاده با فضای فوتبال و بی‌تفاوتی مربیان فصل پیش سرانجام باعث شد تا برهانی فوتبال را درحالت غریبانه‌ای کنار بگذارد در شرایطی که می‌شد آرش را در وضعیت مطلوب‌تری خداحافظی داد.
البته بخشی از این اتفاقات که برای رضا عنایتی هم رخ داده بود برمی‌گردد به حضور برخی بازیکنان و جریان‌ها که در سال‌های گذشته استقلال را به محلی برای تاخت و تاز و تسویه حساب‌های شخصی خود بدل کردند.
در واقع آرش برهانی هم به دلیل حضور همین افراد دیگر تمایلی به بازگشت نداشت و وقتی قبل از نوشتن نامه خداحافظی به او گفته شد که لااقل برای نیم‌فصل هم که شده به استقلال برگردد تا با پیراهن این تیم خداحافظی کند وی مخالفت کرد و حضور برخی افراد در استقلال را دلیلی بر امتناع خود برای پوشیدن دوباره پیراهن آبی دانست. البته کاملا مشخص است که منظور آقای گل چه کسی است و او به دلیل حضور چه شخصی حاضر به بازگشت نشده است.

افتخارات برهانی در یک قاب
قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران 83-1382 به همراه تیم پاس تهران
قهرمانی در جام حذفی 87-1386 به همراه تیم استقلال تهران
قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران 88-1387
به همراه تیم استقلال تهران
قهرمانی در جام حذفی 91–1390 به همراه تیم استقلال تهران
قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران 92-1391
به همراه تیم استقلال تهران
این بازیکن توانست در کل ادوار لیگ ایران با زدن 116 گل عنوان دومی آقای گلی لیگ برتر ایران را کسب کند همچنین رضا عنایتی با 142 گل بهترین گلزن تاریخ لیگ برتر ایران است. همچنین در سال 1387- 1388 آرش برهانی از استقلال با 21 گل به آقای گلی رسید.
آرش برهانی در لیگ برتر ایران سال 88–87 در بازی مقابل پیکان در کمتر از 9 دقیقه 3 گل به باشگاه پیکان زد.  وی با 2 گلی که مقابل مس کرمان در هفته 21 لیگ برتر 92–91 به ثمر رساند، با پیشی گرفتن از علی جباری بازیکن اسبق استقلال با 89 گل زده، به 91 گل زده با پیراهن استقلال رسید و عنوان برترین گلزن تاریخ باشگاه استقلال را از آن خود کرد.  وی صدمین گل خود را در دیدار مقابل سایپا در روز 20 بهمن 1392 به ثمر رساند و پس از آن اشک شوق ریخت.