زمستان95 فصل رویایی استقلالیها بود؛ سه ماهی که آنها حالا حالاها آن را فراموش نخواهند کرد. در همین مدت بود که شاگردان منصوریان روی دور سه تا زدن افتادند و به خیلیها از جمله پرسپولیس سه تا زدند. در همین برهه بود که آنها با انبوه هوادارانشان السد را بردند و در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا هم به رقبا چنگ و دندان نشان دادند. در همین مقطع بود که جوانان منصوریان نوید بزرگی دادند و همه را به آینده درخشان باشگاه امیدوار کردند. با این وجود در شروع سال جدید هنوز از آن استقلال قدرتمند رونمایی نشده و این تیم نشانی از سال گذشتهاش ندارد؛ انگار که آبیها همچنان در تعطیلات نوروزی به سر میبرند و قرار نیست کار را جدی بگیرند.
مردود فروردین!
استقلال در ماه اول سال خورشیدی جدید پنج بازی رسمی انجام داد که فقط دو تای آنها را با حداقل فاصله برد. این تیم سال را با برد یک بر صفر مقابل فولاد خوزستان آغاز کرد و بعدتر هم در یک بازی جنجالی به لطف کلکسیون اشتباهات حنیف عمرانزاده صبای 10نفره را دو بر یک شکست داد. شاگردان منصوریان البته دو مرتبه هم موفق به فرار از شکست شدند. آنها در تبریز یک نمایش انتقادبرانگیز مقابل گسترشفولاد ارایه دادند و در نهایت با گل امید ابراهیمی از شکست گریختند. در تاشکند هم آبیها با گل دیرهنگام کاوه رضایی باخت برابر لوکوموتیو را با مساوی عوض کردند. در بازگشت به تبریز اما خبری از فرار نبود و تیم منصوریان بالاخره بعد از مدتها باخت را تجربه کرد. آنها دوئل حیثیتی فصل را به تراکتورسازی و امیر قلعهنویی باختند و البته روند گلزنیهایشان در مسابقات متوالی هم قطع شد. همه اینها نشان میدهد استقلال افت کرده و این افت، بدموقعی شروع شده؛ جایی که قرار است تکلیف نایبقهرمانی و البته صعود از مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا روشن شود. آبیها روز دوشنبه در بازی با الاهلی امارات باید به فرم سابق برگردند؛ چه اینکه شکست در این مسابقه میتواند برای استقلال به منزله پایان رویای صعود به عنوان تیم اول گروه باشد و حتی صعود به عنوان تیم دوم را هم تا حدی به خظر بیندازد.