استقلال باز هم با یک ضربه پنالتی مغلوب شد. دیداری را که آبیپوشان خوب آغاز کرده بودند با شکست برای آنها همراه شد. منصوریان همانند بازی با صنعتنفت پس از دریافت گل نتوانست تیمش را برای جبران راه اندازد.
منصوریان در این بازی به جای نورافکن از جباری در ترکیب اصلی استفاده کرد. او با اطلاع از سبک بازی سایپا به خوبی ترجیح داد تا از هافبکهای دفاعی تیمش بکاهد. اما تجربه بازی امروز نشان داد حضور همزمان جباری و جباروف چندان به کار این تیم نمیآید. قرار بود جباری توپهای عقب زمین را پخش کند و جباروف با دوندگی بیشتر بازیسازی در یک سوم دفاعی حریف را بر عهده بگیرد. اما اگر منصوریان به جای جباری یک بازیکن هجومیتر که قابلیت بازی در کنارهها را به عنوان وینگر داشت به کار میگرفت یا اینکه به جای یک مهاجم نوک با دو مهاجم بازی میکرد، زور این تیم در حملات افزایش مییافت. با این حال بازیکنان استقلال در نیمه اول نشانههایی از پیشرفت تاکتیکی را نشان دادند و مشخص است که بازی استقلال در حال پیدا کردن ریتم مناسبش است. ریتمی که البته با سکتهای سنگین در نیمه دوم همراه شد.
اینکه چرا استقلال همانند بازی با تراکتور در نیمه دوم نتوانست بازی خوبی ارائه دهد نیاز به بررسی از سوی کادر فنی این تیم دارد. آیا مشکل بدنی بازیکنان این تیم باعث میشود که در نیمه دوم نتوانند به مانند نیمه اول بازی کنند یا نداشتن تنوع تاکتیکی باعث میشود که تیم حریف بتواند بازی استقلال را کنترل کند. به نظر میرسد افت استقلال در نیمه دوم را میتوان به تلفیقی از این دو عامل ربط داد.
سایپای دایی با این برد همامتیاز پرسپولیس و پارس جنوبی شد تا خود را به عنوان یک مدعی مطرح کند. دایی تاکتیک تیمش را بر محور دو وینگر سرعتی و با تکنیک تیمش بسته است. قلیزاده و ترابی قابلیت به هم ریختن هر خط دفاعی را دارند و چند باری روی دروازه استقلال خطرساز شدند. با این حال گل سایپا نه از روی نفوذ این بازیکنان که از روی اشتباه منتظری و سماجت عباسزاده بدست آمد.