صدای پای دلّالی و واسطه‌گری در ورزش؛ هر روز بلندتر از روز قبل!

حشمت اله سلطانی؛ ورزش عرصه‌ای که می‌توان در آن، به سلامت و با اقتدار اهدافی همچون تحرّک و پویایی، رشد و اعتلای فرهنگی، تربیت و تعلیم و اصول اخلاقی، امور علمی و آموزشی، مسایل پژوهشی و تحقیقاتی و بسیاری دیگر از امور مهم جامعه را پیگیری کرد و به نتیجه رساند. امّا دسترسی به این اهداف؛ هنگامی ممکن خواهد بود که فضا و بسترهای ورزش در کشور، از سلامت و اقتدار و استقلال برخودار باشد.

هر چند مفسده‌های بسیاری در ورزش دنیا، از آمریکا گرفته تا اروپا و آسیا و آفریقا و تمامی قاره‌ها، زیاد است، امّا در ایران و در کشوری که ما به مسلمان بودن، پاک بودن و مبادی آداب بودن خود، افتخار می‌کنیم، خود را در سایه‌ی پرچم نظام جمهوری اسلامی می‌بینیم و تصورّمان این است که حداقل نبایستی در برخی عرصه‌ها مانند ورزش، روابط ناسالم و فسادانگیز جریان داشته باشد، مع‌الأسف می‌بینیم که بحث دلّالی و واسطه‌گری در ورزش، خصوصاً در فوتبال، در ایران بیداد می‌کند.

ورزشکاری که پدری برجسته از نظر سیاسی یا متمول و پولدار دارد، ولو اینکه پسرش چندان استعدادی هم نداشته باشد، با اعمال نفوذ و یا پرداخت پول‌های هنگفت، وی را در یک تیم مهم و موفق، جای می‌دهد و جوانی که واقعاً قدرتمند، مستعد، دارای زمینه‌های رشد و یادگیری، هوشمند و دارای انرژی بالا و متراکمی است به خاطر فقر مالی و بی‌پولی، مجبور است استعداد خودش را فراموش کرده، درگیر و دار زدندگی سخت و دشوار امروزی استعداد خودش را از دست بدهد.

چرا شخص یا اشخاص و یا سازمان‌ها و نهادهای نظارتی که در این رابطه مسئویت دارند، به این قضیه‌ی مهم، ورود نمی‌کنند که سال‌هاست مثل خوره به جان ورزش کشور افتاده و سلامت را از ورزش ربوده است؟!