همین اتفاق هم رخ داد و تبریزیها به سرعت یحیی گلمحمدی را جانشین امیر کردند. حالا پرافتخارترین مربی لیگ برتر خانهنشین شده و فعلا با هیچ تیمی برای همکاری به توافق نرسیده است. در شرایط فعلی شاید تنها باشگاهی که امکان همکاری امیر با آن وجود دارد، ذوبآهن باشد. قلعهنویی در طول سالهای گذشته بارها روابط خوبش را با مدیران کارخانه ذوبآهن یادآوری کرده و از آنها بابت حضور موفق در صحنه ورزش به نیکی نام برده است. با این اوصاف شاید خیلیها حدس میزنند قلعهنویی در نزدیکیهای نیمکت ذوبآهن باشد اما فعلا خبری نیست. سعید آذری میگوید در حال حاضر فقط پرونده مجتبی حسینی، سرمربی فعلی ذوبیها در هیاتمدیره در حال بررسی است و نامی از امیر برده نشده. آذری حتی مدعی شده قلعهنویی بابت اینکه مسئولان ذوبآهن مساله همکاری با او را بررسی نمیکنند دلخور هم شده است! به هر حال باید صبر کرد و دید تکلیف نیمکت این تیم اصفهانی چه خواهد شد.
نکته جالب اما در مورد قلعهنویی مربوط به ستایشهای عجیب و غریب او از سرمربی جوان ذوبآهن میشود. امیر در حالی گزینه جانشینی مجتبی حسینی معرفی میشود که همین چند ماه پیش جملات جالبی را در مورد کیفیت کار او به زبان آورده بود. قلعهنویی روز 12دی سال گذشته و بعد از پیروزی تراکتور برابر ذوبآهن که به فینالیست شدن این تیم در جامحذفی منجر شد، در نشست خبری گفته بود: «شکست ذوبآهن مقابل تراکتور از ارزشهای این تیم و مجتبی حسینی کم نمیکند چراکه سبک بازی آنها اروپایی است. در زمان بیکاری بازیهای ذوبآهن را نگاه میکنم و اعتقاد دارم سبک بازی این تیم با تیمهای اروپایی تفاوت چندانی ندارد.» حالا اصلا گیریم که ذوبیها به قلعهنویی پیشنهاد همکاری بدهند، خود امیر چرا باید این پیشنهاد را بپذیرد؟ چرا او باید جای مربی جوانی را بگیرد که کارش را به بهترین شکل ممکن انجام میدهد و تیمش «اروپایی» بازی میکند؟ به نظر ما قلعهنویی نهتنها نباید بابت عدم طرح اسمش در هیاتمدیره ذوبآهن ناراحت باشد، بلکه باید به آنها توصیه کند هر طور شده مجتبی حسینی را حفظ کنند. اینطوری قلعهنویی در سال آینده باز هم میتواند در اوقات بیکاری فیلم بازیهای ذوب را ببیند و لذت ببرد!