برنامه پیشنهادی کارلوس کی روش توجیه پذیر است؟

طرح ‌پیشنهادی کیروش برای امادگی تمرینی چیست ؟ کیروش میخواد بعد از هر بازی لیگ لیستی از بازیکنانش را در اختیار داشته باشد .

شاید خیلی ها مدام بگویند که کیروش میخواهد کارهای بدنسازی را انجام دهد و تیم ما را برای داشتن توان و استقامت و قدرت بیشتر اماده کند .

نظر کیروش این است که بازیکنان تیم ملی که حاضر و شاغل در ایران هستند در کمپی پزشکی زیر نظر کادر پزشکی تیم ملی و افراد معتمد کیروش کارهای ریکاوری جسمی و ذهنی را انجام دهند و احتمالا از نظر تئوری و ذهنی نیز روی این نفرات کار کند ، چون بی شک بعد یک مسابقه ی لیگ بازیکن شرایط تمرین ندارد و کیروش بی شک نمیخواهد آنهارا اصطلاحا از نظر بدنی شلاق بزند بلکه میخواهد از نظر ریکاوری مستقیم و سپس تمرینی سبک و تاکتیکی با آنها کار کند .

اما در این میان چند پارادوکس بوجود می‌آید :

کیروش که گفته بود کارش با فدراسیون به طلاق کشیده شده و اگر فدراسیون قادر به اجرای برنامه هایش نیست بهتر است اخراجش کنند، دقیقا هدفش از آن مصاحبه ی جهت‌دار چه بود ؟

گویا فدراسیون که هم کمپ خوبی و هم مینی‌کمپ‌هایی را در نظر گرفته و احتمالا با اختلالاتی در لیگ هم مقداری خارج از برنامه به تیم ملی بهایی بیشتر خواهد داد .

در موردهای بعدی به این بحث میپردازیم‌. اکثر کامنتها و نظرات مردم و کاربران در فضای مجازی محوریت چند پرسش و پاسخ را دارا بود . که به آن میپردازیم .

۱.کاربران: بحث جام جهانی است و صعود .

باید در پاسخ این موضوع اشاره کنم روال و ریتم یک فرایند فوتبال برنامه ریزی است، ما نمیتوانیم چون با اسپانیا همگروه شدیم، برنامه ریزی سه ماه قبل که صعودمان مشخص بود را به سطل بیندازیم، بالاخره یا برنامه قبلی را قبول داریم و‌ با توجه به بینش ۳۰ سال مربیگری کیروش انجام شده یا خود ایشان این برنامه را قبول نداشته است و اکنون به اشتباه آن جدول‌بندی اعتراف کرده است. وقتی او برنامه‌ی قبلی خود را قبول ندارد چگونه انتظار دارد مربیان لیگی برنامه جدیدش را قبول کنند!

۲. کاربران: مربیان لیگ ما علم روز ندارند و نمیتوانند بازیکنان مد نظر کیروش را آماده کنند :

باید در پاسخ این سوال عرض کنم، خب پس چرا کیروش به کشوری آمد که لیگ نامعتبر و مربیان بی کیفیتی داشته است؟ در تیم ملی مطرحی مشغول میشدند تا لیگ پر اهمیت و مربیانی همطراز خود ایشان بازیکنان را برایش ساخته و پرداخته می‌کردند.

و اگر جهانبخش ، پورعلی گنجی، رضاییان، محمدی، دژاگه، عزت الهی، آزمون، قوچان نژاد، انصاری فرد، قدوس، کاوه رضایی لژیونر هستند و زیر نظر احتمالا بهترین مربیان تاریخ فوتبال از نظر برخی کاربران کار می‌کنند پس جای نگرانی نیست .(البته لیگ روسیه و سوئد در ژانویه احتمالا استراحتی دارد و برخی از این نفرات به کمپ تیم ملی خودرا معرفی میکنند )

۳. کاربران : گروه ما سخت است و فکرش را نمی‌کردیم در چنین گروهی بیفتیم :

در پاسخ به این مطلب باید بگویم مشخص بود با وجود کرواسی، اسپانیا، انگلستان، اروگوئه در سید ۲ احتمال رویارویی با دو‌تیم گردن کلف طبیعی است. انگار گروه بندیهایی که در آسیا انجام شده بود به مذاق ما خوش آمده بوده و انتظار حریفانی نظیر ازبکستان و چین را می‌کشیدیم. دوستان عزیز باید خدمتتان عرض کنم، اگر اسپانیا هم در گروه ما نبود به فرض یک تیم امریکای جنوبی در گروه ما قرار می‌گرفت یعنی یک تیم‌قوی‌تر دو تیم همسان. اما الان دو تیم قوی‌تر یک تیم همسان در گروه داریم و تنها تفاوت در اسپانیاست که برای پرتغال و مراکش هم به اندازه‌ی ما معضل است نه بیشتر و نه کمتر.

۴. کاربران: کیروش گفته هر ماه لیگ هست، هر سال چمپیونز آسیا هست اما جام جهانی هر چهارسال یکبار است و اعتبار فوتبال ایران از این نقطه سرچشمه میگیرد.

در پاسخ به این مطلب باید گفت اگر اینگونه بود، تیمهای ایتالیایی که از سال ۲۰۱۰ قهرمان اروپا نشده اند ولی حدود ۸ سال اخیر مصادف شده با دو حذف مرحله گروهی جام جهانی ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ و یک عدم راهیابی به جام جهانی در سال ۲۰۱۸ . یعنی ارتباط پویایی لیگ با نتایج تیم ملی.

اساسا کشورهای مدرن فوتبال لیگ محور هستند تا تیم ملی محور.

اگر تیم ملی محور بودند، ایتالیا قبل از بازی با سوئد، یک هفته به اردو میرفت و لیگش را تعطیل می‌کرد یا مواردی اینچنین.

اساسا ما باید از خود سوال کنیم از تجربه‌ی جام جهانی ۷۸، ۹۸، ۲۰۰۶ ، ۲۰۱۴ چه اعتباری به دست آورده ایم !! آیا سند راه داریم؟

آیا فوتبال مصر بعد از صعود به جام جهانی ۹۰ و امارات به جام جهانی ۹۰ و کره جنوبی ضعیف امروز بعد از چهارمی جهان در مسیر درستی حرکت کرده اند؟

پس اگر اینگونه بود کره جنوبی بعد از ۲۰۰۲ یا ترکیه بعد همین جام و آن اعتبار به دست آمده اکنون باید بر قله ی فوتبال جهان تکیه میزدند ! پس چرا اینگونه نیست؟

اهمیت جام جهانی بر کسی پوشیده نیست.

هنرنمایی های ماردونا ، پله ، زیدان ، باجو، زیکو ، جرزینهو ، پلاتینی ، کرویف ، گرد مولر ، کمپوس ، از ذهن تاریخ خارج و تکرار نخواهد شد ‌. تا سالها ما تصویر ضربه ی سر زیدان به ماتراتزی و اشکهای تاردلی و رقص روژه لیما و ابهت والدراما را در لباس تیمهای ملی اشان را بخاطر خواهیم اورد تا صحنه ای از فوتبال باشگاهی اشان.

هنوز ماردونا با آن همه هنرنمایی بخاطر گلهایش به انگلستان و بلژیک را برتر مسی میدانیم چون تصویری تاریخی از مسی با لباس آرژانتین در ذهن نداریم .

همه خود میدانیم که در جام جهانی چه خبر است، ولی یکبار برای همیشه مشخص کنیم فوتبال ما لیگ محور است یا تیم ملی محور ؟

در حال حاضر فقط کشورهایی با شرایط بحرانی مانند سوریه، کره شمالی فوتبالی تیم ملی محور دارند و کمتر در دنیا فدراسیونهایی تیم ملی محور دیده میشود . چون حتی سه شکست در جام جهانی را تبدیل به فرصت میکنند با برنامه ریزی دقیق نه اینکه در خواب برد آمریکا در سال ۹۸ بخوابند و فوتبال را تا سال ۲۰۰۲ به نابودی بکشانند. راستی در ازای برد مقابل آمریکا در سال ۹۸ چه دستاورد میان مدتی را برای فوتبالمان کسب کردیم ؟ حذف از جام ملتهای ۲۰۰۰ و عدم راهیابی به جام جهانی ۲۰۰۲ ؟ شکست خوردن در فوتبال نه باعث سرشکستگی یک ملت است و نه باعث برتری نژادی!

فوتبال، فوتبال است و قواعد خاص خود را دارد . پس بهتر است کمی منطقی به موضوع نگاه کنیم و با شعارهای ملی گرایانه و شخص پرستانه روح‌ جواب داده ی سیستم و برنامه ریزی مولد را خدشه دار نکنیم.

حال بهتر است به طرح موضوع طلاق کیروش و فدراسیون بپردازیم ، هیچگونه طلاقی در کار نبود و نیست و نخواهد بود، این پیوند ناگسستنی است، در هیچ کشوری امن و فارغ از جنگ و بحران در دنیا فدراسیون ِ تیم ملی محور وجود ندارد، پس چه چیزی بهتر از این؟

پس بگذارید این جنگهای زرگری را به شخصه باور نکنم. فدراسیون ایران بهشت جدیدی خواهد بود برای مربیان سرشناس خارجی. که این بخش را حقیقتن میتوان مدیون خصوصیات بهانه جویانه ی کیروش دانست.

 

نویسنده: محمد صالحی