استقلال در ورزشگاه خالی از تماشاگر آزادی، دو بر یک به همنام خوزستانی خود باخت تا امیدهای هواداران این تیم برای رسیدن به صدر جدول به یأس تبدیل شود.
واقعیت آنست که از روند بازیهای استقلال بوی تغییر و تحول به مشام نمیرسد و به نظر کادر فنی این تیم فاقد توانایی لازم برای ایجاد تحول است. جدا از نمایش بازی با سپاهان، استقلال خیلی وقت است که خوب و با برنامه بازی نکرده و مشخص نیست که فلسفه تاکتیکی بازی این تیم چیست. اینکه منصوریان چه تاکتیکی و بر مبنای چه نوع سبکی میخواهد استقلال را به پیش ببرد را نمیتوان از نوع بازی این تیم کشف کرد، چراکه اصولا هیچ نوع روند و سبک مشخصی در جریان بازیهای استقلال مشاهده نمیشود. بازیکنان این تیم در فاز حمله کاملا سردرگم و بدون برنامه ظاهر میشوند و در یک سوم دفاعی حریف، به ردوبدل کردن پاسهای خنثی اقدام میکنند. پاسهایی که نشان از سردرگمی آنها دارد؛ انگار که برای رفع تکلیف صادر میشوند.
استقلال نماینده ایران در آسیاست و باید به زودی در مقابل السد قطر به میدان برود. با این سبک بازی و با ضعفهای موجود در خط دفاعی این تیم، کار برای بردن السد سخت است و تنها میتوان امیدوار بود که استقلال تا آن زمان تکانی به خود بدهد و اضافه شدن بازیکنان باتجربه ای چون آندو و جباروف به کار این تیم آید.