مهاجم مورد علاقه برانکو و کار سخت در لیگ هفدهم

علی علیپور تا پایان هفته بیست و پنجم لیگ برتر فقط یک بار موفق به گلزنی شده بود و این آمار می‌توانست برای قرارگرفتن تعویضی تکراری برانکو در فهرست مازاد کافی باشد. مهاجم شماره 70 اما از هفته بیست و ششم به بعد، بازیکن متفاوتی شد. یک بازیکن آماده که دیگر با گلزنی بیگانه نیست و قصد ندارد به جستجوی بی‌نتیجه فرصت‌های خوب گلزنی ادامه بدهد. ضربه دیدنی او به دروازه پیکان، یک پیروزی بزرگ و حیاتی را برای پرسپولیس رقم زد. یک هفته بعد، علیپور در جدال با ماشین‌سازی نیز فیکس بود و با گل زودهنگام در تبریز، قهرمانی قرمزها در لیگ شانزدهم را تثبیت کرد. سومین گل متوالی در سومین هفته، به دروازه پدیده مشهد راه پیدا کرد تا این بازیکن در سه بازی پشت سر هم، اول تیم را به قهرمانی نزدیک کند، بعد در قطعی‌شدن این قهرمانی نقش ایفا کند و بعد از آن، به جشن هوادارها در هفته پایانی شکوه بیشتری ببخشد.

او در هر دو بازی تدارکاتی پرسپولیس در اردوی پیش‌فصل گلزنی کرده و حالا روی ابرها راه می‌رود. جایگزین‌شدن طارمی با منشا، شاید جایگاه علیپور در تیم را تغییر ندهد. او همچنان باید به سختی برای فیکس‌بازی کردن در تیم برانکو بجنگد. درخشش علیپور همیشه وابسته به حضور ثابت این بازیکن در میدان بوده است. او برای تکرارکردن هفته‌های پایانی فصل گذشته، به اعتماد به نفس نیاز دارد و نیمکت‌نشینی، همیشه این اعتماد به نفس را تهدید می‌کند.