عبرت سرمربی استقلال و بازوبندی که دردسرساز نشد

 استقلال با یک نه بزرگ دیگر مواجه شد. درحالی که علیرضا منصوریان نخواست مجتبی جباری را به تیمش بیاورد، پژمان منتظری هم هرچه حساب و کتاب کرد دید بازی در الاهلی قطر برایش هیجان انگیزتر است.

پژمان بی شک بهترین شرایط را در قطر دارد و هیچ بعید نیست برای مجتبی جباری هم پیشنهاد جدیدی ارائه شود و او هم همان جا بماند اما برای پژمان مهمتر از همه این نکات شاید برنگشتن به ایران در سال جام جهانی که می‌تواند دومین حضور او در جام را رقم بزند، نکته دیگری دارد. ماجرا همان چالش‌های 5 سال قبل است.

 تیم قلعه‌نویی را یادتان هست؟ همان تیم معروف که هم مجیدی را داشت، هم جباری، هم منتظری، هم برهانی و هم نکونام؟ تقریبا 7 نفر ادعای بازوبند داشتند چون به این جمع باید محسن یوسفی و مهدی امیرآبادی هم اضافه می‌شدند. در آن فصل عجیب و غریب در یکی از بازی‌ها چنان دعوایی به پا شد که تیم انگار اصلا قرار نبود به زمین بیاید. از آن جمع در یک پروسه تقریبا طولانی مدت، مهدی رحمتی در تیم ماند و به بازوبند هم رسید و بقیه هر یک به شکلی حذف شدند اما همه آنها که مانده‌اند بازوبند را حق خود می‌دانند. حتی بازیکنانی مثل آندو که بیرون از تیم است و خسرو که عادت به سر و صدا ندارد.

حالا که رحمتی در تیم مانده، آمدن پژمان و رفتن او به زمین به عنوان بازیکنی که خود را صاحب حق کاپیتانی می‌داند، بدون بازوبند، چندان برایش خوشایند نبود. بی شک پیوستن مجتبی به تیم و رسیدن بازوبند به او، مسئله را تغییر می‌داد اما این اتفاق نیفتاد تا پژمان هم حالا با خیالی آسوده‌تر بگوید ببخشید.