حق با تراکتور است یا با استقلال و پرسپولیس

ظاهرا این یک قصه تکراری برای تراکتورسازی شده است. هر بار که به فصل نقل و انتقالات می رسیم، فشارها و حاشیه سازی ها هم برای تراکتورسازی شدت بیشتری پیدا می کند.

از آن مربی که تا دیروز در یک تیم نظامی سر مربی گری می کرد و از بازیکنان سرباز بهره می برد تا آن بازیکنی که سابقه پوشیدن پیراهن تیم های نظامی را دارد و از قضا در آن زمان این قانون را به حق و درست می دانستند، هر کدام امروز مخالف و منتقد آن شده اند.

این یک عادت بد شده است، مربی که نتیجه نمی گیرد به جای بررسی عملکرد تیم خود، به تراکتورسازی حمله می کند. فرقی هم ندارد اصلا ارتباطی هست یا نه، به گونه ای می خواهند صورت مسئله را عوض کنند.

شاید این ایام که دو بازیکن پرسپولیس به خاطر خدمت سربازی ادامه فصل را در تراکتور توپ خواهند زد، مجددا این جوسازی ها و حاشیه پردازی ها شدت بیشتری به خود گرفته است. اما باید بررسی کرد واقعا اگر صحبت از بی عدالتی می شود، این بی عدالتی کجای کار است؟

پرسپولیسی ها و حتی استقلالی ها تیم پرهوادار تراکتورسازی را که به خاطر تحت مسئولیت بودن سپاه، که یک تیم نظامی محسوب می شود و جواز جذب بازیکنان سرباز دارد را به بی عدالتی متهم می کنند.

استقلال و پرسپولیس در حالی برای یک حق قانونی اتهام بی عدالتی می زنند که سالیان سال است خود در اوج بی عدالتی فوتبال ایران به بقاء خود ادامه داده اند. کسی در این میان سوال نمی کند چگونه است که دو تیم پایتخت نشین در این همه سال از ورزشگاه آزادی که سرمایه ملی محسوب می شود به صورت اختصاصی بهره برده اند، در حالی که دیگر تیم های تهرانی حق استفاده از آن را نداشته اند. 

این دو تیم در این سالیان بیش از 80 درصد برنامه های ورزشی صدا و سیما که در ارتباط با فوتبال ایران بوده اند را به خود اختصاص داده اند، البته باید گفت این آمار قبل از افتتاح شبکه ورزش صد در صد بوده است.

استقلال و پرسپولیس از حمایت های میلیاردی دولتی بهره برده اند در حالی که تیم های شهرستانی غرق در مشکلات و بی پولی بوده اند و با یک بودجه کاملا ناعادلانه پای به میدان رقابت گذاشته اند.

آری دو تیم پایتخت نشین که امروز بیشترین ایراد را به قانون استفاده تراکتور از بازیکنان سرباز می گیرند، در این چنیدن سال با قانون خود ساخته وزارت ورزش به عنوان تیم دولتی، بودجه های کلان دولتی دریافت کرده اند و سرانجام با جذب بازیکنان خارجی بی کیفیت که نمونه اش امروز در پرسپولیس مشاهده می شود این پولها را هدر داده اند. باید گفت تراکتور با همان قانونی سرباز جذب می کند که استقلال و پرسپولیس بودجه دولتی کلان جذب می کنند.

تیمهایی که نتیجه نمی گیرند سعی دارند موفقیتهای فصول گذشته تراکتور که به عنوان بهترین تیم دهه نود فوتبال ایران شناخته شده است را تحت تاثیر این چنین ادعاهایی قرار دهند. باید گفت اگر به نظامی بودن و مجوز جذب بازیکن سرباز است، ملوان انزلی هم همین شرایط را داشت اما نتوانست حتی در لیگ برتر بماند و به دسته پایین سقوط کرد. موفقیت تراکتور در فوتبال ایران به این دلیل نیست، دلایل پرشمار زیادی دارد.

تراکتورسازی در این مدت تبدیل به فرصتی برای پیشرفت بازیکنان جوان تیم های دیگر شده است. شاید پرسپولیسی ها هنوز فراموش نکرده اند احمدزاده ای که تنها 8 دقیقه سابقه پوشیدن پیراهن پرسپولیس را داشت، بعد از بازگشت از تراکتور، شماره 10 موفق این تیم لقب گرفت.

باید گفت تراکتورسازی به خاطر این امتیاز که کاملا قانونی و طبیعیست محدودیت هایی هم پیدا کرده است. اما تیمهایی مثل استقلال و پرسپولیس و دیگر تیم ها بدون هیچ محدودیتی، از منابع فراوانی برخوردار بوده اند.