آموزش و گذران اوقات فراغت، نگینی بر انگشتر مدارس فوتبال

یکی از مهم ترین مسایلی که ماهیت مدارس فوتبال کشور را به چالش می کشد، رویکرد صرفا مادی گرایانه و نگرش جیب محور برخی از مدیران آن ها نسبت به خانواده بازیکنان است. هر چند در شرایط نابسامان اقتصادی کنونی ارزش مادیات بیش از هر زمان دیگری احساس می شود، اما نه اینکه آن حدی در اولویت قرار گرفته که اصل آموزش را فدای آن کرده و تنها نگاهشان به عابربانک و جیب والدینی باشد که بعضا در نان شب خویش مانده اند، اما به خاطر دلسوزی و شکسته نشدن غرورشان در مقابل فرزندان و حتی خانواده های دیگر، از خورد و خوراک، پوشاک، تفریح و همه چیز خود گذشته تا عزیزانشان را در مقابل هم سن و سالانشان سرشکسته نبینند. لذا از مدیران محترم مدارس فوتبال انتظار می رود حال که قرار است حق مسلم خود که دریافت وجه در جهت پرداخت هزینه های جاری و ارایه آموزش بهتر است را بگیرند، حتی الامکان به خانواده های کم بضاعت تر تخفیف های قابل توجهی داده و اجازه ندهند به خاطر مبلغی ناچیز، دست خالی و خجل راهی منازل خویش شوند.

انتظار مهم تر این است که در قبال وجوهات دریافتی، خدمات و آموزش اصولی به این بازیکنان ارایه داده و در رشد و پیشرفت یا حتی گذران اوقات فراغت آن ها واقعا بکوشند. چرا که بدنام شدن اسم یک یا دو مدرسه فوتبال، سبب ایجاد خدشه ای بزرگ به اعتبار تمامی مدارس فوتبالی می شود که خالصانه و صادقانه در جهت ارتقای سطح آموزشی ورزشکاران کوشیده و با کمترین مبالغ و بیشترین خدمات منشا بازیکن سازی گسترده و پر کردن اوقات فراغت آن ها می باشند.