۱- از فهرست ۲۳ نفره تیم ملی ایران در جام جهانی ۲۰۱۴ تنها ۴ نفر در ترکیب اصلی حضور داشتند:کریم انصاریفرد، علیرضا جهانبخش، احسان حاجصفی و پژمان منتظری. روی نیمکت هم سه بازیکن دیگر حضور داشتند: سید جلال حسینی،رضا قوچاننژاد و مسعود شجاعی. اگر به این جمع اشکان دژآگه (که به علت مصدومیت در ترکیب غایب بود)اضافه کنیم در مجموع به عدد ۸ میرسیم. یعنی از تیم ۲۳ نفره جام جهانی ۱۵ نفر به تدریج از دایره تیم ملی خارج شدهاند. آندو،نکونام،امیرحسین صادقی و خسرو حیدری، هاشم بیکزاده ، احمد آل نعمه و رحمان احمدی به خاطر بالارفتن سن از تیم ملی کنار گذاشته شدند . بیت آشور و دنیل داوری به عنوان دورگههای خارج از ایران، دیگر شانس چندانی برای حضور در تیم ملی ندارند، مهرداد پولادی به خاطر ماجراهای مربوط به فرار از سربازی از دایره انتخاب تیم ملی خارج شد (که البته با وجود میلاد محمدی بعید بود شانسی هم برای حضور در ترکیب اصلی داشته باشد)، رضا حقیقی بالکل از جریان اصلی فوتبال ایران دور شده است و حتی تیمهای باشگاهی هم رغبتی برای همکاری با این بازیکن پرحاشیه ندارند. قاسم حدادیفر هم بعید است شانس دوبارهای برای بازگشت به ترکیب اصلی داشته باشد. در این میان تنها محمدرضا خانزاده، حسین ماهینی،بختیار رحمانی و علیرضا حقیقی میتوانند امیدوار باشند که در کورس پرفشار برای حضور در کادر ۲۳ نفره، شرکت داشته باشند. کورسی که در آن باید با چهره هایی مثل ترابی،سروش رفیعی، کاوه رضایی و ایرانپوریان رقابت کنند تا شاید بتوانند راهی به آن لیست بیست و سه نفره انتهایی بیابند.
۲- در ترکیب یازده نفره تیم ملی هفت لژیونر حاضر و دو لژیونر هم روی نیمکت بودند. منتظری،پورعلی گنجی،میلاد محمدی، عزت اللهی،جهانبخش،انصاریفرد و آزمون در ترکیب اصلی و شجاعی و قوچاننژاد روی نیمکت ذخیره . بعید است کیروش در آینده نزدیک دل از این لژیونرهایش بکند. با حضور دژآگه تعداد آنها به ده نفر خواهد رسید.
۳- بهرغم تمام هیاهوها، سهم پرسپولیس در ترکیب اصلی فقط دو بازیکن بود (بیرانوند و طارمی) و کیروش ترجیح داده بود سید جلال، وحید امیری و رامین رضاییان را از ترکیب اصلی خارج کند. محمد انصاری هم طبق انتظار روی نیمکت نشسته بود. استقلال هم یک بازیکن در ترکیب اصلی داشت یعنی وریا غفوری. امید ابراهیمی هم در اواخر بازی به زمین آمد. احسان حاج صفی از سپاهان هم دیگر نماینده لیگ ایران در ترکیب اصلی بود.
۴- ایران در این بازی سه تعویض خود را انجام داد تا در مجموع چهارده بازیکن طی نود دقیقه به داخل زمین بروند و با این حال بازهم فرصت بازی به قوچاننژاد،رضاییان و سید جلال نرسیده بود. این هفده نفر در کنار اشکان دژآگه، کادر اصلی تیم ملی را تشکیل میدهند و به نظر نمیرسد محمد انصاری، پورقاز، ساسان انصاری، رشید مظاهری، محمدرضا اخباری و همینطور رضا ترابی و سروش رفیعی شانسی برای حضور در این جمع معتمد پیدا بکنند.
۵- بخشی از استحکام تیم ملی مدیون سه بازیکن بسیار جوان است. یعنی میلاد محمدی ،پورعلی گنجی و سعید عزت اللهی. این سه بازیکن در اوج جوانی لژیونر هستند و بسیار پخته فوتبال بازی میکنند و هیچ کدامشان هم ارتباطی به پرسپولیس و استقلال ندارند و اعتماد متقابل لذتبخشی میان آنها و کیروش برقرار شده است. این سه بازیکن فوتبال را مردانه، تمیز ، محکم و بیشیله پیله بازی میکنند و نشانههایی بارز از فوتبال در عصر کیروش هستند. میانگین سنی تیم ایران در بازی با قطر ۲۵ سال بود.
۶- بیرانوند هنوز پختگی رحمتی را ندارد اما در خروجها بسیار شجاع و جسور است و بزرگترین نقطه ضعف مهدی رحمتی را پوشش داده است. حتی اگر بر فرض محال رحمتی به اردوی تیم ملی دعوت میشد باز هم بعید بود که کیروش پیراهن شماره یک را بر تن کسی به جز بیرانوند بپوشاند.
۷- در حذف تدریجی بازیکنان پر سن وسال، شمشیر داموکلس روی سر سید جلال، شجاعی و منتظری میچرخد که سه بازیکن بالای سی سال تیم ملی هستند و در مرحله بعدی اشکان دژآگه. کیروش فعلا روی این بازیکنها حساب کرده است و در بازی با قطر هم پژمان منتظری بسیار خوب ظاهر شد اما یادمان باشد حذف آندو تیموریان و خسرو حیدری هم زیرپوستی و در عین ناباوری شکل گرفت. کیروش در میدان دادن به جوانها با کسی رودربایستی ندارد.
۸- بهرغم تمام شایعات، کیروش نشان داد که مهمترین انگیزه و موتور محرکهاش برای تیم ملی نه تسویه حسابهایی به سبک مربیان ایرانی است و نه چشم به حسابگریهای خانه خرابکن محفلی دارد . او به سادگی وریا غفوری را به رضاییان ترجیح داد و منتظری تازه از بند مصدومیت رها شده را به جای سید جلال نزول کرده در ترکیب قرار داد و ثابت کرد مهمترین دغدغهاش، به سرانجام رساندن نقشههای تاکتیکیاش است.
۹- سردارآزمون و مهدی طارمی بازیکنان سریع، انفجاری و تکنیکی هستند. مطمئنا تکنیکیتر و فیزیکیتر از رضا قوچاننژاد. اما گوچی گلزن بسیار بهتری است . همانطور که پیوس و یا محسن خلیلی در شناختن چارچوب دروازه از آقای گل فوتبال جهان یعنی علی دایی، برتر بودند.
۱۰- بازی ایران با چین، بازی بسیار حساسی خواهد بود. شاید تنها دفعهای در طول این شش سال حضور کیروش روی نیمکت تیم ملی است که باید با سرمربیای نبرد تاکتیکی کند که از آوازه و اعتباری بالاتر از او برخوردار است. کارنامه لیپی آنقدر درخشان است که مطمئنا ذهن همه فوتبالدوستان ایرانی را برای بازی روز سهشنبه با چین آشفته ساخته است. اما شاید این یک چالش مثبت دیگر برای مرد پرتغالی فوتبال ایران باشد تا نشان دهد چه استراتژیست کمنظیری است . وعده ما سه شنبه درورزشگاه آزادی. دوئل کیروش و شاگردانش با ابرمرد ایتالیاییِ عرصه تاکتیک.