دربی پرسپولیس- استقلال، در خطر بی‌مزگی

مسلما مساله برگزاری داربی دوستانه تهران در آلمان، یکی از فرسایشی‌ترین پرونده‌های چند سال اخیر فوتبال ایران بوده که همه را خسته و کلافه کرده است. اسپانسر به هر ضرب و زوری که شده قصد دارد این بازی را برگزار کند و اگر دستش می‌رسید تقویم کل لیگ را به خاطرش به هم می‌زد. تا لحظه تنظیم این مطلب همچنان اخبار ضدونقیض در مورد برگزاری یا عدم برگزاری این بازی به گوش می‌رسد اما چه این مسابقه انجام شود و چه انجام نشود، دست‌کم یک نکته کاملا واضح است؛ اینکه اسپانسر به شدت برای برگزاری این بازی مصر است و اگر این اتفاق امروز رخ ندهد، شاید بین دو نیم‌فصل یا حتی سال آینده انجام شود. این همان چیزی است که خیلی از هواداران پرسپولیس و استقلال با آن مشکل دارند؛ اینکه شوخی با داربی تهران ممکن است صدمات سخت و جانکاهی به این دو باشگاه وارد کند و در آینده سکه آنها را از رونق بیندازد.
واضح است که مسابقاتی مثل بازی پرسپولیس و استقلال در همه کشورهای جهان ارزش و اعتبار خاصی دارند و این اعتبار ممکن است با تکرار بیش از حد بازی مزبور، کاملا از بین برود. لطف این قبیل مسابقات در آن است که کمتر برگزار شوند و حساسیت و اهمیت‌شان را حفظ کنند. فراموش نکنیم در سال90 به خاطر چندبار رویارویی پشت‌سر هم پرسپولیس و استقلال در لیگ، جام حذفی و جام ولایت، این مسابقه کاملا از رونق افتاد؛ به طوری که برای تماشای مسابقه این دو تیم در جام ولایت فقط 20هزارنفر راهی استادیوم آزادی شد که این شاید کم‌تماشاگرترین داربی تاریخ تهران بود؛ البته بدون درنظرگرفتن دیدار بندرعباس که پشت درهای بسته برگزار شد. این وضعیت و 4بار رویارویی سرخابی‌ها طی 6ماه باعث شد حتی مسابقات رسمی دوتیم هم از سکه بیفتد؛ طوری که مثلا داربی74 پایتخت که بعدها به خاطر پیروزی پرسپولیس با درخشش ایمون زاید تاریخی شد، فقط 40هزار تماشاچی در ورزشگاه داشت. این در حالی است که مثلا سال73 تقابل سرخابی‌ها بعد از دوسال، ورزشگاه آزادی را به مرز انفجار رساند و کاری کرد که کل کشور تحت تاثیر برگزاری آن بازی باشد.
به هر حال برای اسپانسر هم که طبعا بنا به ذات خودش فقط به کسب منفعت مالی فکر می‌کند، خوب نیست که داربی تهران لوث شود و ارزش واقعی‌اش را از کف بدهد. بنابراین شاید بهتر باشد دوستان قید اجرای این پروژه را بزنند و برای برگزاری مسابقات دوستانه و سایر موارد، روی بازی سرخابی‌ها با سایر رقبای داخلی یا خارجی تمرکز کنند. حیف داربی است به خدا؛ فقط همین یک سرمایه برای فوتبال باشگاهی ایران  باقی مانده!