تنها وجه تشابه منصوریان با افشین قطبی

،تقریبا یک ســال پیش بود. بعد از مساوی با صبا در هفته اول لیــگ شــانزدهم علیرضا منصوریان مــا و فوتبال را با واژه ای تازه آشــنا کرد: فرشــینگ!

این جور حرف زدن را پیش تر فقط از افشــین قطبی دیده بودیم که به اندازه کافی روی زبان فارســی تسلط نداشت و تنها دســتاورد منصوریان از همکاری با او شــاید همین متفاوت حرف زدن باشــد که ســرمربی اســتقلال حاضر نیســت از آن دست بکشــد.

بعد از باخت به ســایپا بود که او گفت:من تیمی ســاخته ام که فونداسیون آن به گونه ای است که تا سال 1402 و 1403 یکی از بهترین تیم های آسیا خواهد بود.

نه که استفاده از واژه های بیگانه بد باشد اما آنچه توی ذوق می زند، استفاده نادرست از این واژه ها است.اشتباه علیرضا منصوریان شاید این اســت که اســتفاده از واژه ها و اصطلاحات خارجی را مهم ترین بخش از فوتبــال حرفه ای می داند و همین تفکر باعث می شــود اشتباهات منحصر به فردی از او سر بزند

ا