ترسوها به بهشت نمی روند

پرتغال که بازی را بسیار عالی شروع کرد و بایک گل ازصربستان جلو افتاد، به شکلی بسیار ناامیدکننده ای بازی را به پایان رساند.

درنیمه دوم استویکویچ با ورود متروویچ و آنگاه در دقایق آخر این دیدار جذاب ورود یوویچ و اضافه شدن آنها به ولاهوویچ که با فرماندهی مقتدر و طراحی باهوش بنام تادیچ حمایت می شدند، بسیار خوب نیمه دوم را شروع کردند و بشکل دراماتیکی بازی را به پایان رساندند تا مزد بازی بابرنامه و فوق العاده و البته انتحاری و ریسکی خود را باحضور مستقیم به جام جهانی ۲۰۲۲قطر بگیرد.

سانتوش نیز نتوانست در زمین خودی،حتی یک تساوی از استویکویچ بگیرد،زیرا استراتژی این مربی باتجربه پرتغالی، کسب یک تساوی بود؛سانتوش هم در۲۰دقیقه آخر، برخلاف دراگان که درفاز حمله بازی را انتحاری و ریسکی ادامه داد او درفاز دفاعی ،بازی ریسکی و انتحاری را انتخاب کرد که نهایتا تنبیه هم شد.

هرچه تعویض های استویکوویچ تهاجمی بودند،تعویض های آخر سانتوش برای حفظ نتیجه تساوی و کنترل واداره بازی بود،البته صرب ها نیز راهی جز بازی تهاجمی و ریسکی نداشتند،زیرا نتیجه تساوی آنها را درشرایط حال حاضر پرتغال قرار می داد.صرب ها نهایتا پاداش بازی ریسکی و تهاجمی و‌جسورانه خود را گرفتند تا سانتوش و شاگردان بشکل بدی در زمین خودی تنبیه شوند و برای صعود به جام جهانی باید به پلی آف بروند که ازهم اکنون فشار  روانی سنگینی را بر آنها تحمیل می کند.

ذکر این مساله ضروری است که صرب ها پس ازگل دوم که منجر به صعود آنها به جام جهانی قطر شد،بازی را بخوبی و منطقی اداره کردندتا آخرین فشار پرتغالی را گرفته باشند،هنری که فقط تیم های بزرگ ازآن بخوبی استفاده می کنند.

نکته قابل توجه این دیدار  این است که کلیه بازیکنان دو تیم به جز پالینیا که در اسپورتینگ پرتغال بازی می کند،تماما  لژیونر هستند.