منصوریان و تاکید بر چیدمان غلطش

علی‌رضا منصوریان اصرار به استفاده از سیستم 442 لوزی دارد، اما انگار ابزار این سیستم برای او خیلی مهم نیستند و همین که بازیکنان با چینش موردنظر او وارد زمین شوند کافی‌ست.

 با توجه به حضور یک هافبک دفاعی در این سیستم، بال های چپ و راست باید قدرت دوندگی بسیار عالی داشته باشند تا توپ‌گیری و گردش توپ در میانه میدان به خط هجومی و موقعیت گل برسد. اما منصوریان در بازی با نفت باز هم بدون توجه به این نکته از خسرو حیدری در پست بال راست استفاده کرد که اصلا در قواره یک هافبک دونده ظاهر نشده است.

در بازی دو هفته قبل استقلال برابر تراکتورسازی هم منصوریان از حیدری استفاده کرده بود و جواب این اشتباه را با فلج شدن سمت راست تیمش گرفت. منصوریان هفته بعد برابر صبا این اشتباه را تکرار نکرد و با استفاده از انصاری و کریمی در دو سمت خط هافبک، جانی تازه به تیمش وارد کرد و استقلال هم به راحتی صبا را برد. اما منصوریان اشتباهش را برابر نفت تهران تکرار کرد. خسرو حیدری ناآماده را در پست حساسی گذاشت تا دوندگی کم و کیفیت پایین حیدری در بازی، کار ابراهیمی را هم در پخش توپ فوق‌العاده سخت کند. منصوریان که اینگونه اشتباهات ریز و درشتش، بازیکنان تیم و خودش را سردرگم کرده، بعد از بازی گفت که تدبیر بازیکنان در بازی ضعیف بود. این که تدابیر سرمربی این بازیکنان تا چه اندازه قوی بوده را از انتخاب‌ها، تعویض‌ها و تاکتیک‌هایش باید سنجید.