فقط «پدیده» استقلالی است؛ بقیه پرسپولیسی اند

 درحالی‌که هر ساعت اخبار متناقضی درباره برگزار شدن یا لغو این داربی به گوش می‌رسد برگزاری مراسم برترین‌ها هم از این بلاتکلیفی تأثیر گرفته است. هر چند آخرین خبر رسمی درباره مراسم برترین‌ها همان خبر مربوط به برگزاری در روز 31 تیر است اما روز گذشته از راهروهای سازمان لیگ شایعاتی درباره لغو این مراسم به گوش می‌رسید. مسبب تمام این بلاتکلیفی‌ها هم جنگی است که بین اسپانسر مشترک دو باشگاه پرسپولیس و استقلال و سازمان لیگ در گرفته است. اما به نظر می‌رسد این مراسم مثل همه‌جای که دنیا پیش از شروع جدید برگزار می‌شود بالاخره پیش از شروع لیگ هفدهم یعنی قبل از پنجم مرداد برگزار خواهد شد. بازار گمانه‌زنی‌ درباره کاندیداها و برندگان عناوین مختلف این مراسم از روز گذشته داغ شده است. با هم نگاهی به لیست احتمالی کاندیداها می‌اندازیم؛ شاید بشود از روی همین لیست، برندگان را هم حدس زد؛ البته با توجه به تعدد آیتم‌های این مراسم، گزارش فوق در دو قسمت تهیه شده است. قسمت اول این گزارش پیش روی شماست: 
بهترین تیم؛ تیمی به‌جز پرسپولیس؟ 
این آیتم چند گزینه دارد اما همه اطمینان دارند که صاحب آن، تیمی جز پرسپولیس نیست. استقلال تهران، تراکتورسازی تبریز و نفت تهران در کنار پرسپولیس جزء کاندیداهای این عنوان هستند. سرخ‌های تهران که در روز آخر لیگ پانزدهم قهرمانی را به‌دلیل تفاضل گل کمتر به استقلال خوزستان واگذار کرده بودند این بار در لیگ هفدهم آن‌قدر مقتدرانه کار کردند که در فاصله سه هفته مانده به پایان لیگ قهرمان شدند. بیشترین برد، کمترین تساوی، کمترین باخت، بیشترین گل زده، کمترین گل خورده، بیشترین تفاضل گل و بیشترین امتیاز، عناوینی هستند که پرسپولیسی‌ها در لیگ هفدهم به‌دست آوردند. گذشته از اینها فوتبالی که پرسپولیس در لیگ هفدهم ارائه می‌داد به‌لحاظ کیفی فاصله نسبتا زیادی با بقیه تیم‌ها داشت و تحسین همگان را برانگیخت. پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا هم خوب کار کرد و تنها تیم ایرانی بود که به مرحله یک‌چهارم نهایی رسید. این نتایج باعث شده از خیلی‌ها از همین الان پرسپولیس را صاحب عنوان بهترین تیم در مراسم معرفی برترین‌های فوتبال ایران در لیگ شانزدهم بدانند. 
بهترین مربی؛ قطعا پروفسور برانکو ایوانکوویچ
موفقیت‌های پرسپولیس در سالی که گذشت دلایل زیادی داشت اما خیلی‌ها برانکو ایوانکوویچ را عامل اصلی این موفقیت‌ها می‌دانند. سرمربی کروات پرسپولیس علی‌رغم ایرادات ریز و درشتی که به او وارد است اما توانست نقش رهبری‌‌اش را به خوبی ایفا کند و از سخت‌ترین امتحانات سربلند بیرون بیاید. نقاط منفی کارنامه او در سال گذشته شکست در داربی برگشت مقابل استقلال و البته حذف از جام حذفی با شکست در مقابل تیم دسته‌دومی قشقایی شیراز بود. به جز این‌ دو مورد، کمتر پیش آمد که تیم برانکو لغزش بزرگی داشته باشد؛ البته او حاشیه بزرگی مثل درگیری‌ لفظی چندباره با کارلوس کی‌روش را هم تجربه کرد که می‌توانست روی تیمش تأثیر منفی بگذارد اما مدیریت خوب برانکو جلوی این اتفاق را گرفت. البته علیرضا منصوریان هم یکی دیگر از گزینه‌های عنوان بهترین مربی سال است. او بعد از یک نیم‌فصل فاجعه‌بار توانست تیمش را دگرگون کند و در هفته آخر نایب‌قهرمانی را از چنگ تراکتورسازی دربیاورد. منصوریان تیمش را از مرحله پلی‌آف لیگ قهرمانان آسیا و بازی دشوار با السد قطر عبور داد و از گروهش هم صعود کرد. هر چند در نهایت با یک شکست سنگین از این تورنمنت کنار رفت اما این نتایج در مجموع برای اولین سال حضور منصوریان در استقلال خوب بود. امیر قلعه‌نویی با تراکتورسازی در لیگ برتر سوم شد و در جام حذفی به نایب‌قهرمانی رسید. علی دایی هم با قهرمانی در جام حذفی تبدیل به یکی از گزینه‌های مربی برتر سال شد. 
پدیده سال: شانس استقلالی‌ها بیشتر است
لیگ شانزدهم پدیده‌های زیادی را به فوتبال ایران معرفی کرد و از این جهت اتفاق خوبی برای فوتبال رخ داد. شاید شاخص‌ترین این پدیده‌ها در تیم استقلال دیده شدند. امید نورافکن و فرشید اسماعیلی مهم‌ترین پدیده‌های این فصل استقلال بودند. وضعیت نامطلوب استقلال در نیم‌فصل اول و محرومیت این تیم از جذب بازیکن در زمستان به یک توفیق اجباری برای منصوریان تبدیل شد. منصوریان ناچار شد به جوانانش رو بیاورد و همین بهترین فرصت برای اسماعیلی و نورافکن شد. اوج درخشش این دو نفر در داربی برگشت لیگ بود که استقلال با درخشش آنها موفق شد پرسپولیس را سه بر دو شکست بدهد. در ادامه فصل اما نورافکن توانست خودش را در ترکیب اصلی تیم حفظ کند اما فرشید کمی عقب ماند. نورافکن حضور در جام‌جهانی جوانان را هم با بازوبند کاپیتانی تجربه کرد تا فصل خوبش را این‌طور کامل کند. در پرسپولیس هم صادق محرمی درخشش فوق‌العاده‌ای داشت. مدافع راست سرعتی و خوش‌تکنیکی که توانست جای خالی رامین رضاییان را پر کند و مزد این درخشش را با دعوت به تیم امید بگیرد. صبای قم هم با وجود اینکه سقوط کرد یک پدیده رو کرد. امید جهانبخش در نیم‌فصل دوم آن‌قدر درخشید که در پایان فصل همه تیم‌های بزرگ کشور را خواهان خودش دید. اما ترجیح داد به صنعت نفت آبادان برود تا فرصت بیشتری برای بازی و درخشیدن داشته باشد. در مجموع اما به نظر می‌رسد شانس امید نورافکن برای کسب عنوان پدیده سال بیشتر از بقیه است. 
بازیکن اخلاق؛ رقابت نزدیک انصاری، حیدری و صادقی
سال گذشته این عنوان در حضور بازیکنانی مثل محمد انصاری و علیرضا عزتی به مهدی رجب‌زاده کاپیتان ذوب‌آهن رسید. انصاری و رجب‌زاده امسال هم جزء کاندیداها هستند و البته که انصاری شانس بسیار زیادی برای انتخاب به‌عنوان بازیکن اخلاق دارد. او امسال البته رقبای دیگری هم دارد. بر‌اساس شنیده‌ها خسرو حیدری از استقلال و ابراهیم صادقی کاپیتان باسابقه سایپا که در پایان لیگ شانزدهم خداحافظی کرد دیگر کاندیداهای این عنوان هستند. پیش‌بینی می‌شود این چند نفر رقابت نزدیکی داشته باشند اما به عقیده برخی که تعدادشان هم کم نیست محمد انصاری برنده بی‌چون و چرای این عنوان است. او امسال فعالیت‌های فرهنگی زیادی هم داشته است. یک مدرسه فوتبال به نام شهید ابراهیم هادی تأسیس کرد که این کار او با تشویق و تحسین رسانه‌ها مواجه شد. او در بعد فنی هم در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا فصل خیلی خوبی را پشت سر گذاشت و همین به شانس او برای تصاحب عنوان بازیکن اخلاق کمک می‌کند.