نکته جالب در مورد توفیقی این است که او یا با گزینههای مد نظر به توافق میرسد و بعد از امضای قرارداد کنار آنها عکس یادگاری میاندازد و یا از گزینهها جواب منفی میگیرد که در این قبیل موارد واکنشهای منفی عجیبی از او میبینیم. به عنوان مثال بعد از آنکه شایان مصلح با آبیها به نتیجه نرسید و پرسپولیسی شد، توفیقی تصویر بازیکنان جدید استقلال را در کنار خودش منتشر کرد و نوشت: «پوشیدن پیراهن استقلال لیاقت میخواهد.» این جمله او موجی از اعتراضها را در اردوگاه تیم حریف به دنبال آورد و باعث شد خیلی از پرسپولیسیها به انتقاد از این مدیر استقلالی بپردازند. پست عجیب توفیقی حمل بر این شد که حضور در پرسپولیس به منزله «بیلیاقتی» بازیکنان است که طبعا موضعگیری عجیب و ناشیانهای است.
این مساله اما به شکلی بدتر در ماجرای کاوه رضایی تکرار شد. زمانی که رسانهها خبر انتقال رضایی به شالروای بلژیک را منتشر کردند، مسئول نقلوانتقالات باشگاه استقلال در رادیو مصاحبه تندی علیه او انجام داد و به او لقب «اروپا ندیده» داد! توفیقی در همین مصاحبه جزئیات دستمزد دریافتی کاوه در فصل گذشته را منتشر کرد و همچنین گفت: «اینکه بازیکن بدون هیچ اطلاعی جدا شود، خوب نبود. مدیربرنامههای رضایی گفته بود مشکل او فقط مالی است، ما هم گفتیم موضوع پیچیدهای نیست. مگر سال گذشته قرارداد او را امضا نکردیم؟» این انتقادها در حالی انجام میشود که قرارداد کاوه رضایی با استقلال به پایان رسیده بود و او به عنوان بازیکن آزاد میتوانست به اختیار خودش باشگاه بعدیاش را انتخاب کند. اینکه مدیر نقلوانتقالات استقلال انتظار داشته باشد همه بازیکنان به او و پیشنهادهایش جواب مثبت بدهند، توقع گزاف و عجیبی است. بدتر از آن هم میتواند حملات و طعنه و کنایههای عجیب آقای مدیر به کسانی باشد که این پیشنهادها را نمیپذیرند. برخی هم به پندار ایراد گرفتند که چرا وقتی خودش اهل فوتبال نیست و بهواسطه رابطه خویشاوندی با امیررضا خادم در چنین پست مهمی در باشگاه استقلال گمارده شده است، به چه حقی به ستاره استقلال و سرمایه فوتبال ایران چنین توهینی میکند و اینکه کاوه رضایی حق دارد به هر تیم و لیگی که دلش میخواهد برود و البته با خیال راحت و بدون استرس و نیاز به اعتصاب پول قراردادش را تمام و کمال بگیرد.