9 سکانس حاشیه ساز از «حمیدرضاجهانیان» که دوست دارد بیشتر دیده شود/ مسیری اشتباه که می تواند دردسرساز شود

باشگاه نفت در نیمه های شهریورماه بود که به یکباره تکلیفش مشخص و از شرکت بهنام پیشرو پس گرفته شد و به شرکت فرآورده های نفتی پارس طلاییه که مالک آن شخصی به نام حمیدرضا جهانیان است واگذار گردید تا بیشتر به این موضوع پی ببریم که احتمال بوقوع پیوستن هر اتفاقی در هر لحظه ممکن است و تنها باید پول داشت و حامی تا موانع یکی پس از دیگری کنار برود.

البته در اینجا اصلا نمی خواهیم به چگونگی واگذاری باشگاه نفت بپردازیم و بنا را بر درستی کار و اهلیت داشتن مالکیت باشگاه نفت طلاییه در این زمینه می گذاریم تا خدای ناکرده پیش داوری نکرده باشیم.

در این راستا نیز هر چقدر سعی نمودیم تا نسبت به اتفاقات اخیر و کمتر از دو هفته باشگاه نفت طلاییه بی توجه بوده و بر روی آن زوم نکنیم، امکان پذیر نبود چرا که رفتارهای صورت گرفته تحت هیچ شرایطی قابل توجیه نبوده و معلوم نیست مبنای آن برچه اساسی از سوی مالک باشگاه پایه ریزی شده است.

اما بد ندیدم که قبل از پرداختن به باشگاه نفت طلاییه و رفتارهای غیرحرفه ای صورت گرفته از سوی مالکیت این باشگاه، نگاهی گذرا به آن چه که در سال 96 ازسوی شخص حمیدرضا جهانیان صورت گرفته است بپردازیم و بعد از آن به باشگاه نفت و رفتارهای خارج از اصول حرفه ای بپردازیم.

آقای جهانیان ابتدا در سال 96  در بیانیه ای اعلام نمود که می خواهد کاندیدای ریاست جمهور شود تا مشکلات اقتصادی مردم را بر طرف نماید!

هر انسان عاقلی بخوبی میداند که کاندیداهای ریاست جمهوری در مرحله اول باید برای تایید شدن و عبور از فیلتر شورای نگهبان، رجل سیاسی باشند، یعنی اگر تمامی فاکتورهای لازم را دارا باشند تازه به این فاکتور می رسند و در اینجا کاری نداریم به دیگر فاتورهای آقای جهانیان، ولی دوست داریم بدانیم ایشان که تا این اندازه توانسته است در زمینه اقتصادی قوی باشد، چگونه خود را یک رجل سیاسی دانسته که اقدام به این کار نموده است؟!

اگرچه در نهایت مشخص نشد که ثبت نام نموده یا نه، ولی اعلام این خبر این را نشان داد که فرد مورد نظر که حمیدرضا جهانیان مالک باشگاه نفت طلاییه می باشد، انگیزه های زیادی برای رسانه ای شدن و مورد توجه قرار گرفتن دارد و خدا عاقبت او را ختم بخیر کند که مبادا به امثال دیگر کسانی که خیلی حرفه ای تر از او وارد فوتبال شدند، دچار نشود.

دومین اقدام سال 96 این مدیر اقتصادی حضور در نشست خبری فرهنگی دفاع مقدس به همراه رضا ایرانمنش می باشد و معلوم نیست که این مدیر نفتی چه ربطی به حضور در نشست فرهنگی دفاع مقدس داشته که به این مراسم دعوت و به ابراز نظر پرداخته است و باز هم این موضوع تداعی می شود که پازل مورد نظر جهانیان روز به روز در حال شگل گیری و تکمیل شدن است!

سکانس سوم هم دست کمی از دو مورد اولی نداشته و موضوع از این قرار است که در سال 94 یک کشتی امریکایی در خلیج فارس توقیف می شود که شکایت صورت گرفته توسط جهانیان صورت گرفته و او نخواسته این موضوع رسانه ای شود و در نهایت به در خواست یک رسانه ارزشی که خبرآنلاین به آن اشاره نموده، وارد ماجرا شده است.

سکانس پنجم ورود به ورزش و مطلب مورد نظر ما می باشد که گویا پازل این مدیر اقتصادی در این جا می خواهد شکل گیری و نهایی  شود.

جهانیان تنها چند ساعت مانده به پایان نقل و انتقالات به یکباره مالکیت نفت تهران را در اختیار می گیرد و همان شبانه هم چون شوالیه گمنام تیم را سازماندهی و از یک بحران فوتبالی در این باشگاه جلوگیری می نماید.

سکانس ششم این پازل حضور یک چهره مردمی و دوست داشتنی در کادر فنی است و علی رغم اینکه با علی کریمی مذاکره و موافقت او را جلب می نماید، با حضور در بین بازیکنان رای گیری می کند تا به آنها بگوید که با موافقت شما اسطوره پرسپولیس و تیم ملی را جذب نموده است و این اولین فول این مالک نفتی در فوتبال است که هنوز الفبای مدیریت ورزشی را ندانسته و می خواهد این گونه القاء نماید که یک مدیر مشورت پذیر می باشد.

سکانس هفتم این مدیر، گاف های داده شد در برنامه نود می باشد. او که مهمان تلفنی این برنامه بود، در برابر سوالات بی پروای مجری برنامه، عادل فردوسی پور به حرف می آید و صرف نظر از برخی مباحث مطرح شده که دیگر لازم نیست به آن اشاره شود، جهانیان آنقدر راحت در مورد نمایندگی لالیگا صحبت می کند که انسان تصور می کند یکی از بالاترین مدیران وفتبالی دنیا در برنامه نود حاضر شده و مدیران لالیگا هم در آنسوی خط، حرف شنویی خاضی از او داشته و متتظر یک فرمان هستند تا آن را اجرا نمایند.

آقای جهانیان یا واقعا نمی داند فوتبال چیست یا این که مشاورانی دارد که او را به پرتگاه سوق می دهند و این می تواند برای او در آینده مشکلات بسیاری را فراهم نماید.

سکانس هشتم این مدیر فوتبال که شاید افتضاح تر از تمامی سکانس های او می باشد، ارتباط با تتلو این چهره جنجالی است و این که دوست دارد او به نفت بیاید تا جایی که ننلو هم لباس نفت را بر تن می کند و پست اینستاگرامی میگذارد و ناراحتی کریمی هم بوجود می آورد و ...  معلوم نیست واقعا این مدیر غیر فوتبالی که الان در بطن این ورزش قرار گرفته است، تفکراتش بر چه اساسی بنا شده که این چنین دنبال هیاهو و حضور در رسانه ها می باشد؟!

نهمین سکانس و آخرین مرحله ای که این مدیر اقتصادی در باشگاه نفت و سال 96 به آن اقدام نمود، پیشنهاد روابط عمومی به فرزاد حسنی برای قبولی مسئولیت روابط عمومی باشگاه نفت می باشد که با مخالفت او قرار گرفته است.

جان کلام این که وقتی پازل های صورت گرفته را کنار هم قرار می دهیم به این نکته می رسیم که حمیدرضا جهانیان علی رغم تمامی احترامی که برای او قائل هستیم و خوشحالیم از اینکه بخش خصوصی وارد ورزش شده و یک گام دیگر بسوی خصوصی سازی روی آورده ایم، ولی باید بگوییم که این روش که ایشان می رود ره به ترکستان می برد و قطعا به نتیجه نخواهد رسید و ای کاش اطرافیان این مدیراقتصادی، ذهن او را در مورد ورزش خصوصا فوتبال بیشتر روشن نموده و به او تفهیم نمایند که مسیرتکامل یک باشگاه و یک مدیر ورزشی بسیار متفاوت تر از یک مسیر اقتصادی است و چه بهتر که آقای جهانیان مدیریت باشگاه را به دیگران سپرده و خود و تیم همراهش مباحث اقتصادی و نظارتی را دنبال نمایند و گرنه نگران آن هستیم که بابک زنجانی ها، انصاری ها، هدایتی های دیگری بوجود آید با این تفاوت که آنها حتی امثال حسین هدایتی هیچ گاه سعی نکردند به طور مستقیم خیلی ورود داشته باشند ولی عاقبت نیاوردند اگرچه مشکلاتی خارج از ورزش گریبانگیر آنها شد.