،آنچه در ذهن برانکو میگذرد یا به عبارت صحیحتر فلسفه کاری برانکو، عامل اصلی شکلگیری این پرسپولیس است که با همه تیمهای لیگ، در شکل و شمایل بازی فرق دارد.
انگار پرسپولیسیها جور دیگری بازی میکنند، جور دیگری پاس میدهند و به شکل محسوسی در تمام بازیها سوار حریف هستند. به قول فوتبالیها، توپ و میدان را در اختیار دارند.
تفاوت پرسپولیس با همه تیمهای لیگ ایران، در همین فشار تمرینات ابتدای فصل خلاصه میشود. او بازیکن ظریف و بازیساز فانتزی نمیخواهد. او همه را از یک زاویه نگاه میکند؛ از مدافعان تا خط حمله: آنهایی که توان پرس دارند و آنهایی که در این زمینه کم میآورند که در تیم برانکو جایی ندارند.
چیزی که سبب برتری سرخپوشان در بازی با فولاد و تراکتورسازی در آن جو سنگینشد همین پرس شدیدی بود کهشاگردان برانکو به خوبی از استاد خود یاد گرفته اند.
قدرت دوندگی،تفاوت اصلی سرخپوشان با دیگر تیم های لیگ برتری است که حتی از محسن مسلمان و فرشاد احمد زاده دو غول نابغه ساخته است.