برانکو و قضاوت عجولانه ای که در مورد او کردیم

این برانکو که در حمایت از رامین رضاییان هر روز مقابلش می‌ایستیم و او را به لجبازی متهم می‌کنیم، همانی است که پیش‌تر می‌گفتیم جرات و جذبه مقابله با بی‌انضباطی بازیکنان را ندارد. قضاوت ناعادلانه‌ای بود که خودش هرگز آن را نپذیرفت: «روش من این نیست که در رسانه‌ها و با هوچی‌گری با بازیکن برخورد کنم. من برخورد مستقیم و شفاف را ترجیح می‌دهم و به موقع با بی‌انضباطی‌ها برخورد می‌کنم.» یادتان هست یک سال پیش وقتی مهدی طارمی را در اوج گلزنی‌هایش از فهرست 18 نفره پرسپولیس خط زد، گفتیم او را نگه داشته برای بازی با استقلال؟ واقعیت اما این بود که می‌خواست او را به خاطر بی‌انضباطی‌اش تنبیه کند. مثل حالا که برای مقابله با رفتارهای رامین رضاییان، نیمکت‌نشینی این بازیکن را بهترین راهکار دانسته و ما چنین حقی را برایش قایل نیستیم. پرسپولیس بدون رضاییان هم بازی‌های بسیاری را برده و حتی درخشش و عملکرد خیره‌کننده او هم باعث نمی‌شود که برانکو بر رفتارهایش چشم بپوشد. نیمکت‌نشینی رامین رضاییان در بازی دیروز برابر گسترش فولاد هم ادامه همین داستان است. رامین وقتی از اردوی تیم‌ملی برگشت، به دلیل آسیب‌دیدگی کمرش- که برانکو هیچ‌وقت آن را باور نکرد- بازی با سایپا و فولاد را از دست داد و حالا هم که از این مصدومیت برگشته، آقای سرمربی حتی در روزی که ربیع‌خواه مصدوم را در اختیار نداشت و با یک جابه‌جایی می‌توانست رضاییان را به ترکیب برگرداند، صادق محرمی جوان را به او ترجیح داد تا نشان دهد که تنبیه آقای ستاره هنوز تمام نشده است.