فرتاک ورزشی / گواردیولا از بازیکنانش تعریف کرد، از گل زلاتان تمجید کرد، از دروازه بانش جانانه دفاع کرد.
ولی مورینیو به بازیکنانش تاخت، تکراری دیگر از سوی آقای خاص این روزهای اولدترافورد!
از این رو تکرار، که مورینیو مغضوب هواداران رئال واقع شد چون پیروزی ها برای آقای خاص بود و شکستها از آن هواداران و ستاره هایشان.
همه شاگردانی که در بدو ورود به چلسی او را به قهرمانی لیگ رساندند، پس از سه شکست ابتدای فصل آنها را «توطئه گر» خواند. کارنیرو پزشک تیمش را از چلسی بیرون راند چون در بیرون زمین به مداوای مصدوم رسیدگی کرد.
گواردیولا به مورینیو نشان داد که برای پیروزی باید قلبی بلند داشت. پپ بیش از هر کس دیگری می داند که چقدر براوو بد بود، اما می دانست که دروازه بانش برای بیرون آمدن از زیر آوار رسانه ها و منتقدان فقط به دست های خود او نیاز داشت.
او گل زلاتان را زیبا میخواند، چون او در فوتبال زیبایی را می بیند.
مورینیو می بَرد چون نقاط ضعف حریفش را خوب می بیند ، نقاط ضعف حریفش را می بیند چون سرشار از حس خشم و انتقام است. او در مواجهه با گواردیولا به دنبال انتقام است، در رویارویی با ونگر نفرت می پراکند، در مقابل کلوپ خشم او را فرا گرفته.
مورینیو می بَرد چون سرشار از خشم است، او می بازد چون باز هم سرشار از خشم است. او دیگر ضعف های خود را نمی بیند او دیگر یاران خود را هم نمی بیند.
گواردیولا می بَرد چون با خود عشق به زمین می آورد ، او در هیچ تیم و نزد هیچ هواداری منفور نبوده .
گواردیولا بی تردید بَرنده تر است چون عشق در نگاهش به فوتبال موج میزند.
شاید سر الکس باید چند تماس بیشتری می گرفت.
فرتاک ورزشی : عرفان احمدی