انتقادات هواداران پرسپولیس پس از باخت مقابل السد و پس از آن باخت در دربی نسبت به سبک بازی قرمزها افزایش یافته و حالا زمزمههای انتقاد از برانکو تبدیل به صدایی رسا شده و درصدی از هواداران پرسپولیس را در بر میگیرد. برانکو منتقدانش را به آمار و جدول ارجاع میدهد. تیم او بهترین خط حمله و دفاع لیگ را دارد و صعودش را هم به دور بعد لیگ قهرمانان مسجل کرده است. همین موفقیتها، ابزار برانکو در رویارویی با منتقدانش است.
اما نکتهای که برانکو بدان توجه نمیکند، کیفیت بازی تیمش در دوماه اخیر است. برانکو با استناد به آماری که متعلق به کل فصل است، منتقدانش را بدبین میخواند در حالی که عمده انتقاد هواداران پرسپولیس به عملکرد این تیم در دو ماه اخیر است. پرسپولیس از بازی السد به بعد در شش بازی لیگ و آسیا، دو برد، یک تساوی و سه باخت داشته، و چهار گل زده و شش گل هم خورده است. این آمار ضعیف پرسپولیس در اسفند و فروردین باعث شده تا انتقادات به برانکو افزایش یابد.
پرسپولیس در دوران افت خود به سر میبرد. افتی بدموقع و در آستانه مرحله یکهشتم لیگ قهرمانان. اما با این حال این تیم اگرچه اقتدار گذشته خود را ندارد اما همچنان از نظر تاکتیکی تیمی منسجم و منظم است. افت بازیکنان این تیم در خطوط مختلف کاملا مشهود است و تا زمانی که برانکو نخواهد این افت را بپذیرد، اصلاح اوضاع آمادگی بازیکنان و سپس اصلاح وضعیت تاکتیکی تیم مقدور نخواهد شد. شرط اول برای بهتر شدن اوضاع، پذیرفتن ضعفها از سوی برانکو است. البته شاید برانکو خود به ضعفهای جدید تیمش واقف باشد ولی نخواهد آن را در رسانهها مطرح کند و به نوعی موجبات ایجاد جوی روانی بر علیه تیمش را فراهم نکند. ضمن اینکه به نظر میرسد پرسپولیس برای ادامه فصل و همچنین فصل بعد نیاز به یک ریکاوری روحی-روانی و تعریف انگیزههای مضاعف و جدید در بین بازیکنانش دارد.