ضد رابین هود به سبک حسین هدایتی!
بدون شک باید ورزش فوتبال را بعنوان بزرگترین پدیده اجتماعی قرن نامید، ورزشی که برای تماشای یک بازی در سطح بین المللی، این توان را دارد که میلیونها نفر انسان را در سراسر دنیا در پای گیرنده های تلویزیونی میخکوب نماید و با پیروزی یک تیم شادمان و شکست تیم دیگر غمگین شوند.
توجه به این ورزش، شامل زن و مرد، کودک و نوجوان، دختر و پسر، فقیر وغنی هم نمی شود، همه به نوعی با فوتبال زندگی میکنند و در بدترین شرایط ممکن هم، نمی توانند نسبت به نتایج تیم مورد علاقه خود بی توجه باشند و اینجاست که فوتبال با این مشخصات، می تواند باعث ایجاد انگیزه برای حضور بسیاری از سیاسیون، فعالان اقتصادی، اجتماعی و... تمام کسانی باشد که علاقه مند به استفاده از این ابزار قدرتمند در جهت اهداف خود می باشند.
این افراد با توجه به نیت درونی خود، گام در این راه گذاشته و حتی حاضر به هزینه هایی فراتر از تصور هم می باشند و بعد از رسیدن به اهداف و جلب توجه رسانه ها، با همان سرعتی که به فوتبال ورود کرده اند، به همان اندازه هم از نگاه ها محو می شوند و بعد از مدتی هم از یاد می روند و تعداد بسیار معدودی از آنها در این عرصه دوام می آورند که یکی از آن افراد حسین هدایتی و بهتر است بگوییم عابر بانک پرسپولیس است.
هدایتی در طی ده سال اخیر بی محابا هزینه نموده و میلیاردها تومان از جیب شخصی خود برای کمک به پرسپولیس و حتی گاهی تیم ملی پرداخت نموده است، مبالغی که شاید فقط من و شما در رویا بتوانیم آن را ببینیم و گذشتن از این مبالغ با هر نیتی دل شیر می خواهد که گویا این چهره اقتصادی- ورزشی از آن برخوردار می باشد.
او بارها اعلام کرده که هر چقدر لازم باشد برای خشنودی دل هواداران پرسپولیس و جذب ستاره های بزرگ در جهت کسب موفقیت هزینه خواهد کرد و تا بحال هم که گویا این چنین بوده است و هواداران از او بعنوان یک ناجی بزرگ نام می برند، کسی که بدون حساب کتاب دست به جیب می شود و...
اما فوتبال را از نگاه چون او می توان به حاشیه ای امن تعبیر نمود، که بریز و بپاش های رسانه ای اسکناس هایش نیز در این جهت و خرج شهرت، مشروعیت و محبوبیت وی می شود!
چند صباحی بیشتر نمی گذرد که با قرار وثیقه ای بسیار سنگین از بند رهایی یافت و مجددا با افشاگری نماینده ملت، به صدر رسانه ها بازگشت.
درست در جایی که تمامی نمایش های وی از بدو پیدایش در راستای نیل به این هدف بوده، اما نه ظهور در قامت یک متهم اقتصادی که تنها در کسوت یک علاقه مند به ورزش دوست داشتنی او را در صدر اخبار و یک چهره مورد توجه به رسانه ها تبدیل نموده است!
در میان اخبار
سکوت رسانه ها، لیدرها، مجریان، پیش کسوتان، مربیان، بازیکنان و ... در مدتی که مورد پرسش و پاسخ طولانی مدت نهادهای امنیتی قرار گرفته بود عجیب بود و انتشار عکس از ملاقات ها و حمایت ها از او درست پس از آزادی اش عجیب تر!
فراموش شدنی نیست "پشتیبانی پیش کسوتان، رسانه ها و ... " که توصیفات فرا زمینی آنان نیز در زمان خرید باشگاه پرسپولیس دیده و شنیده می شد کار در آخر هم بر عدم احراز اهلیت وی منتهی گشت!
بنا بر اظهارات نمایندگان مجلس شورای اسلامی و ... اگر اتهامات وی دال بر بدهی بیش از هزار میلیارد تومانی اش به بانک سرمایه صحت داشته باشد، او را به یک ضد رابین هود می توان تشبیه نمود که بر خلاف این شخصیت کارتونی که از اغنیا می ستاند و پیش کش نیازمندان می کرد ، او از بیت المال قرض می ستاند می برد و ارزانی ......
مشتی از خروار حمایت های اهالی ورزش از او که یقینا در دست و دل بازی های یک دهه اخیر و شهرت به دست آمده اش نهفته است را می توان تنها به برنامه نودی اشاره نمود که در دو هفته گذشته اختصاص به این داشت که به دفاعیات حاج حسین ، از کیفر خواست صادره از سوی محمود صادقی بپردازد که هیچ ارتباطی نه به برنامه نود دارد و نه عادل فردوسی پور در جایگاهی نشسته است که بخواهد آن را موشکافانه بررسی نماید!
راست و دروغ این ماجرا ها می گذرد و نمایش های این جماعت یقینا در این برهه زمانی عده ای را گمراه خواهد کرد ، اما این تاریخ است که بر میزان صداقت شان شهادت خواهد داد!
نویسنده: میلاد فاندر
