وحید امیری که به عنوان وینگر به پرسپولیس آمد تا خط میانی این تیم را قویتر کند، در نبود مهدی طارمی در هفتههای ابتدایی فصل، و در هفتههای میانی به دلیل افت علیپور، بعضی بازیها را به عنوان مهاجم برای پرسپولیس به میدان رفت.
امیری در نیم فصل اول چهار گل حساس برای پرسپولیس زد که حاصل آن 10 امتیاز برای سرخها بود. حالا بعد از پیوستن سروش رفیعی به پرسپولیس، وزن خلاقیت خط هافبک این تیم بیشتر شده و برانکو با خیال راحت میتواند از امیری به عنوان مهاجم استقفاده کند.
با حضور بازیکنانی مثل کامیابینیا، مسلمان، احمدزاده، نریمانجهان، رفیعی و حتی رضاییان، خط میانی قرمزها با ترافیک روبهرو شده است. در این شرایط برانکو میداند که بهترین نقطه استفاده از وحید امیری جایی است کنار طارمی در نوک خط حمله. به خصوص که او با دقت بیشتری نسبت به طارمی قدر موقعیتها را میداند. امیری گلهای حساسی را برای پرسپولیس زده و هر بار که در پست مهاجم به کار گرفته شده جوابگو بوده است. شاید در نیم فصل دوم که پست او برای همه بازیها مشخص شده و در بازیهای مختلف بین خط هافبک و حمله جابهجا نمیشود، با آرامش بیشتری به وظیفهاش عمل کند و نتیجه آن هم زدن گلهای بیشتری برای پرسپولیس باشد.