یوونتوس چرا آنچه که باید باشد نیست؟!

بسیاری از هواداران بر سر این جمله توافق دارند: «یوونتوس برخلاف انتظارات بازی می کند». پنجره ی نقل و انتقالات تابستانی برای بانوی پیر خوب پیش رفت و قهرمانانی مانند گونسالو ایگوایین و دنی آلوز به تیم ملحق شدند. ابتدای فصل از یوونتوس انتظار می رفت که یک مدعی قدرتمند برای سری آ و حتی لیگ قهرمانان باشد. حالا دو ماه از فصل گذشته و منتقدان و هواداران از عملکرد بانوی پیر ناامید هستند. بر کسی پوشیده نیست که بیانکونری در حال حاضر بازی ضعیفی ارائه می دهد.

 

ساده تر بگوییم: یوونتوس فصل را در مسیر پیشرفت آغاز نکرد. ممکن است برخی عملکرد ضعیف بازیکنان را سرزنش کنند و عده ای نیز اشاره به لیست طولانی مصدومیت ها داشته باشند، اما، همگی بر سر این موضوع توافق دارند که این رویکرد بیش تر به خاطر تزلزل و عدم ثبات در تفکرات تاکتیکی مکس آلگری است. حقیقت این است که یوونتوس سبک و روش بازی خود را تغییر داده است و آلگری نیز به خوبی این موضوع را می داند.

 

آلگری به خاطر توانایی در تکامل خود به شهرت رسیده است، او تیم قدرتمند و رقابتی را تحویل گرفت و در فصل اول با تغییر آرایش، جنبه های تاکتیکی جدیدی به تیم تزریق کرد که موثر واقع شد.

 

در فصل بعد، مکس با وفادار ماندن به آرایش 3‐5‐2، تیم خود را بر محوریت زیبایی های بازی پل پوگبا بنا نهاد. با حضور کلودیو مارکیزیو برای تخریب بازی حریفان، سامی خدیرا با دوندگی های مداوم و توانایی های پوگبا در حمل توپ به سمت جلو با دیدی بالا و شرکت در حملات تیم، تعادل خوبی در میانه ی میدان ایجاد شده بود. پوگبای ورزیده و چابک همانقدر که آرایش 3‐5‐2 به او نیاز داشت، او نیز نیاز خود را به این آرایش احساس می کرد و در چارچوب آن شکوفا می شد.

 

پس از جدایی پل پوگبا در تابستان، افسوس زیادی بابت رفتن مرد فرانسوی وجود نداشت، چرا که میرالم پیانیچ به عنوان جانشین او به بانوی پیر ملحق شده بود و بسیاری تصور می کردند که او می تواند کیفیت لازم را ایجاد و خلاء نبود پوگبا را پر کند. با این حال شرایط طور دیگری رقم خورد و انتظارات هواداران آن چنان که باید برآورد نشد که بخشی از آن به خود پیانیچ و بخشی نیز به آلگری برمی گردد.

 

این ترکیب یوونتوس هنوز هم همان ترکیبی است که مهارت های پل پوگبا در آن شکوفا شد. حقیقت اصلی این است پیانیچ نمی تواند آن چه را که پوگبا در این ترکیب انجام می داد را انجام دهد، به خصوص زمانی که در همان پست به کار گرفته می شود. هر دو بازیکن بااستعدادی هستند، اما در آن چه که می توانند در اختیار تیم قرار دهند تفاوت دارند.

 

پیانیچ ذاتاً یک بازیساز است، بازیکنی که می تواند با هوش و ذکاوت خود بازی را اداره کند، حرکت های تیم را برنامه ریزی و حملات به سمت دروازه حریف را آسان تر کند، نه اینکه به حمله ملحق شود و موقعیت های گلزنی را به گل تبدیل کند. در مقابل پوگبا می تواند از مهارت های خود استفاده کرده و به سمت دروازه حریف حرکت کند و به خط هجومی تیم ملحق شود. پوگبا در یوونتوس بازیکنی بود که با توپ حرکت می کرد اما حملات را بر روی دروازه حریف تحمیل نمی کرد. در عوض پیانیچ می تواند این کار را انجام دهد اما برای تحقق آن او به بازیکنان دونده ای در کنار خود نیاز دارد که در جلوی او حرکت کرده تا دید او را برای طراحی حملات بازتر کنند.

 

گفته می شود که آرایش 4‐3‐3 می تواند شرایطی برای استفاده مناسب تر از مهارت های بازیکن بوسنیایی فراهم کند، چرا که او می تواند از بازیکنان هجومی در جلوی او حرکت می کنند استفاده کند. اما آرایش 4‐3‐1‐2 نیز می تواند مورد بررسی قرار گیرد. پیانیچ حتی می تواند به عنوان یک ترکوارتیستا مورد استفاده قرار گیرد، به خصوص اگر هافبک های پشت سر او همزمان در کنار او حرکت کنند حتی می تواند موقعیت های به مراتب خطرناک تری را بر روی دروازه حریف تدارک ببیند. این آرایش حتی می تواند توانایی های تیم را در میانه میدان تقویت کند، جایی که تا بدین جای فصل تیم در آن شکننده و آسیب پذیر نشان داده است.

 

ارائه فوتبال هجومی به پیانیچ کمک خواهد کرد در زمین به مانند خورشید بدرخشد، با این حال رسیدن به توازن مناسب و هماهنگی با هم تیمی های جدیدش زمان بر است. حالا که مارکیزیو از مصدومیت بازگشته است، سرمربی این فرصت را دارد که چیزهای جدید امتحان کند، با این حال برای پیاده کردن کامل تدابیر جدید به مارکو پیاتسا و پائولو دیبالای سالم نیز نیاز است.

 

اما سوای از تاکتیک تیمی، پیانیچ نیز باید به خودش کمک کند! چالش های پیانیچ برای یکپارچه شدن با الگوهای جدید بازی قابل درک است. اما باید این را بپذیرد که تنها 35 تماس توپ در مقابل ناپولی از او پذیرفته نیست و نمایی از کیفیت واقعی او را نشان نمی دهد. نمایش یوونتوس با تعویض او و حضور مارکیزیو در میدان به مراتب بهتر شد!

در کنار حل کردن مشکلات تاکتیکی، بیانکونری باید با عزمی راسخ و اراده ای استوار بازی کند و بازیکنان باید شور و اشتیاق بیش تر خلاء بازی روان و شناور در تیم را پر کنند. همان گونه جانلوئیجی بوفون پس از بازی با ناپولی در مصاحبه با گازتا دلو اسپرت گفته بود:

 

    رویکرد درستی در مقابل ناپولی داشتیم، ما برای باخت به میدان نرفته بودیم و این رویکرد نقش مهمی در پیروزی ما داشت.

 

حضور مارکیزیو و خدیرا در میانه ی میدان از اهمیت بالایی برای بانوی پیر برخوردار است. هنگامی که این دو در کنار همدیگر بازی می کنند یوونتوس بهتر می تواند سرعت بازی را کنترل کنند و حرکات تیم حریف را محدود کنند. دقت و آرامش به خصوص در مرکز زمین می تواند امنیت دفاعی بهتری را فراهم آورد و پیانیچ نیز می تواند بهتر حملات تیم را طراحی کند.