قبل از آغاز لیگ هفدهم، همه به انتظار زوج منشا-طارمی در خط حمله پرسپولیس بودند. زوجی که عنوان مخوفترین خط حمله لیگ برتر را میتوانست به خود اختصاص دهد. اما آنچه در ذهن برانکو میگذشت، دقیقا آن چیزی نبود که هواداران پرسپولیس انتظارش را میکشیدند.
علی علیپور برای برانکو بازیکن ویژهای است. علیپور را میتوان ساخت دست برانکو دانست. مهاجمی که عصاره تلاشهای برانکو در پرسپولیس است. این اعتماد و علاقه برانکو به علیپور تقریبا از همان روزهای آغازین حضور برانکو در پرسپولیس نیز وجود داشت. آن هم وقتی این مربی علیپور جوان را هم در لیگ قهرمانان و هم در دربی هفته آخر لیگ چهاردهم مورد استفاده قرار داد. در لیگ پانزدهم نیز این علاقه برانکو به علیپور باعث شد تا از میانههای لیگ هم سیستم بازی پرسپولیس و هم ترکیب بازیکنان اصلی دچار تغییر شود. برانکو به خاطر علیپور تیمش را با دو مهاجم به میدان فرستاد و همین موضوع باعث شد تا کمکم نوراللهی تبدیل به بازیکنی شود که در نیمه دوم برای پرسپولیس به میدان میرفت.
امسال نیز حضور گادوین منشا در پرسپولیس هم باعث نشد تا برانکو علیپور را نیمکت نشین کند. حتی اگر طارمی هم محروم نمیشد باز علیپور انتخاب اول برانکو برای خط حمله بود و از بین منشا و طارمی یکی بازی میکرد. میتوان گفت برخلاف تصور، مهاجم اول و ثابت پرسپولیس در لیگ هفدهم «علی علیپور» است و نه مهدی طارمی یا گادوین منشا.