سرویس لیگ برتری فرتاک،حنیف عمران زاده و استقلال، خیلی زود به هم رسیدند. در مسابقهای که شاید کماهمیت به نظر میرسید اما لحظههای امیدوارکنندهای برای هواداران تیم آبی پایتخت داشت. «بچه غول» یکی از چهرههای شناختهشدهای بود که در فهرست مازاد علی منصوریان قرار گرفت و بعد از چندین سال بازی با پیراهن آبی، چارهای به جز ترکِ باشگاه پیش روی خود ندید.
حنیف که در دو سال گذشته هرگز شمایلِ یک مدافع مطمئن را به نمایش نگذاشته بود و نتوانسته بود خیالِ سرمربیان تیمش را از خط دفاعی راحت کند، با نفت آبادان به توافق رسید اما در نهایت تصمیم گرفت به لیگی برود که شاید با شرایط وزنی این روزهای او همخوانی بیشتری دارد. حنیف به استان زادگاهش برگشت و در یکی از اولین دیدارهای تدارکاتی با لباسِ تیم علیرضا مرزبان، روبروی استقلال قرار گرفت.
در رفتارهای این مدافع در جریان بازی، اثری از ناراحتی دیده نمیشد اما واضح بود که استقلالیها، از وداع همیشگیشان با او ناراضی نیستند. 18 دقیقه. فقط 18 دقیقه طول کشید تا آینده استقلال، گذشتهاش را شکست بدهد. تا این قاب، خلق شود. لحظهای که کاوه رضایی، استعداد و جاهطلبیاش را با یک ضربه سر تماشایی به رخ کشید و حنیف، تعجبزده به تماشای او ایستاد. جنگِ اضافه وزن و اضافه هوش. نبردِ ایستایی و پویایی. مسابقهای بین گذشته و آینده استقلال. برای امیدواری به اینکه آینده، حتما بهتر از گذشته خواهد بود. حداقل بهتر از این سه سال.