بررسی فانوس به دستان لیگ برتر و لیگ یک

 در این نوشتار، سعی بر آن داریم که باشگاه هائی که نتایج ضعیف تری به بار آورده و فانوس به دستان نیم فصل لقب می گیرند را به زیر ذره بین ببریم؛

* لیگ برتر "سیاه جامگان مشهد"

مشکی پوشان مشهدی که با چیزی بالاتر از معجزه، در فصل گذشته در جمع برترنشینان ماندگار شدند، با رضایت مدیران شان و با کم ترین تغییرات در کادر فنی و ... به کار زار فصل جدید لیگ برتر گام نهادند. مالکان این باشگاه خصوصی، که علاج تغییر ذائقه این تیم از عادت به پائین نشینی را، در برکناری سرمربی شان می دیدند، به این تصمیم متوسل و اما این اقدام نیز پس از چند هفته بی نتیجه ماند، تا این شوک نیز در حد حرف بماند. باید منتظر ماند و دید، آیا شاه غلام از نوع مشهدی اش توان خارج کردن تنها یاران و یادگاران ابومسلم خراسانی را از این وضعیت دارد؟ که در غیر این صورت می بایست در آرزوی تغییراتی در سطوح گسترده تری در این باشگاه ماند!

* لیگ برتر "سپیدرود رشت"

تنها دل خوشی پر شورهای رشتی، که مالکیت آن رسما بر عهده اداره ورزش و جوانان آن شهر است، بدون کم ترین امکانات مالی، در اقدامی دیر هنگام و مجهول، به سپردن این باشگاه به شخصی در قامت یک فعال اقتصادی اکتفا کرد. مستاجری که وی نیز در نخستین واکنش خود به نتایج ضعیف این باشگاه، دست به تغییر سرمربی خود می زند و با معرفی دو سرمربی در یک روز، خیلی زود عیار مدیریتی خود را نشان داده و نوید حمیدرضا جهانیانی دیگر را می دهد.

* لیگ برتر "نفت تهران"

نفتی ها چند سالی است، با روی کار آمدن حسن روحانی و جلوس بیژن نامدار زنگنه بر صندلی وزارت نفت، دست از تیم داری حرفه ای کشیده و به بهنام پیشروی گلرخسار و حالا نفت طلائیه جهانیان دل بسته اند. اتفاقاتی که حول محور این باشگاه در فصل جدید و بیشتر به دست حمیدرضا جهانیان رقم خورده است را می توان، در تاریخ پر فراز و نشیب لیگ های برتر کم سابقه بر شمرد. از جا به جائی و رفت و آمد های هفتگی بین علی کریمی و حمید درخشان و جدال با جادوگر فوتبال ایران گرفته، تا حذف از جام باشگاه های آسیا و ...

* لیگ یک "راه آهن تهران"

تیره روزی های لوکوموتیو رانان شهر تهران، از به بند کشیدن آخرین مالک سرمایه دار شان یعنی بابک زنجانی شروع و تا امروز که مستقیما زیر نظر قوه قضائیه، پس از توقیف اموال این بدهکار بزرگ اداره می گردد، ادامه داشته است. یکی دیگر از قدیمی ترین باشگاه های تهرانی، که طبق پیش بینی حتی مبتدی ترین کارشناسان این رشته، از شانس های اول سقوط به لیگ دو بوده و مسئولان این تیم نشان داده اند که تصمیم خود را برای نیل به این مهم گرفته اند. حال و روز راه آهن، ما را عجیب یاد باشگاه هائی چون برق شیراز، پاس تهران، شموشک نوشهر و ... می اندازد که پس از چند بار سقوط، از ذهن علاقه مندان به فوتبال به مرور محو می شوند.

* لیگ یک "صبای قم"

بی مقدمه نماینده هبه شده قمی ها را نیز می توان، به لیست بلند بالای باشگاه های پر افتخار گذشته و رو به زوال آینده اضافه کرد. با بوق و کرنا کردن، در رسانه ها که این روزها به شدت فراگیر و البته لوث گشته است، باشگاه را به مستاجری پول دار و یا مثلا پول ساز جدید واگذار کرده، تا مدتی از ورشکستگی کامل فوتبال ایران از بعد اقتصادی جلو گیری نمایند. باشگاه هائی چون صبا، که بعضا میدان بی هزینه آزمون و خطا برای بازیکنان و مربیانی می شوند، که توسط دلال های فوتبال ایران جا به جا می شوند.

* لیگ یک "شهرداری تبریز"

شهرداری چی های تبریزی که در یک نمودار کاملا منظم از ابتدای فصل، همچنان به قعر جدول تکیه زده و گوئی خیال جدائی از این وضعیت را نیز ندارند؛ در هفته پایانی نیم فصل اول نیز، با یک گل مغلوب تیم نه چندان موفق و اما در عین حال نامی ملوان انزلی شد و نشان داد اگر مدعیانی چون راه آهن و صبا در لیگ یک نبودند، کار دشوارتری را برای بقا در لیگ یک پیش رو می داشت.

نویسنده: میلاد فاندر