استقلال در دو فصل اخیر به واقع این اندازه صاحب بازیکن نبوده و باید عملکرد مدیران استقلال را در جذب بازیکنان مطلوب توصیف کرد. هرچند که گفته میشود در برخی خریدها نظر صددرصد مساعد منصوریان انجام نشده، برای مثال سرمربی استقلال چندان موافق بازگشت مجتبی جباری نبوده است. بازیکنی که با حضورش در استقلال لیگ هفدهم معادلات تازهای را به وجود آورده و ترافیک را در خط میانی این تیم بخصوص پست مهم و اثرگذار بازیساز به اوج رسانده است. جباری علاوه بر آنکه میتواند انتخابهای منصوریان برای بازی در این پست را دستخوش تغییراتی کند، در انتخاب کاپیتان نیز تاثیرگذار خواهد بود. هرچند که گفته میشود او اعلام کرده مخالفتی با کاپیتانی مهدی رحمتی ندارد و پیش شرطهایی برای این موضوع نداشته است. درست یا غلط این موضوع به زودی مشخص خواهد شد اما آنچه در این برهه مهم است اینکه در صورت آمادگی جباری، اسماعیلی و انصاری کدام یک به عنوان هافبک بازیساز در ترکیب اصلی قرار میگیرند؟ آیا منصوریان پاسخ مهمترین پرسش تیمش را میداند؟ انتخاب او جباری خواهد بود یا اسماعیلی که فصل بسیار خوبی را سپری کرد و یا انصاری که در هفتههای پایانی بازیگر نقش اول استقلال در خط حمله بود؟ با توجه به اینکه منصوریان ناچار است به واسطه تعدد هافبکهای دفاعی از دو هافبک متمرکز بهره بگیرد قطعا باید یک بازیکن را به عنوان بازیساز جلوی این دو و پشت سر مهاجمان قرار دهد. به این ترتیب قطعا دو گزینه از ترکیب استقلال بیرون خواهند نشست. شاید اگر بیت سعید و شجاعیان به استقلال نیامده بودند، میشد از جابر به عنوان گوش چپ یا راست بهره گرفت اما جذب این دو بازیکن و در عین حال تداوم حضور محسن کریمی، خسرو حیدری و البته جذب بازیکن جوان دیگری به نام قائدی اجازه انتقال انصاری به این پست را سلب میکند و منصوریان ناچار است از این بازیکن هم در پست پلیمیکر بهره بگیرد.
رحمتی، منتظری، پادوانی (حسینی)، غفوری (حیدری)، زکیپور، نورافکن، چشمی، شجاعیان، انصاری (اسماعیلی، جباری)، بیت سعید، شهباززاده
* اگر امید ابراهیمی و محسن کریمی به شرایط ایدهآل برسند و مصدومیت را کنار بگذارند قطعا منصوریان روی این بازیکنان هم برای بازی در ترکیب اصلی حساب خواهدکرد.