شاهکار مدیریتی در فوتبال ایران: ۴ انتقال و فقط ۵۰ هزار یورو سود!

 سومین شکار ایرانی باشگاه شارلروا، امید نورافکن از استقلال بود. بازیکنی که در تیمهای پایه باشگاه رشد کرد، پله های ترقی را پیمود و دز زمان مربیگری پرویز مظلومی نخستین بازی خود را در لیگ برار انجام داد. وقتی فقط ۱۸ سال داشت.  نورافکن در این حدود سه فصل اخیر همواره جزو بازیکنان کلیدی استقلال بود. مدتی در دفاع چپ و برخی اوقات در پست هافبک میانی. در همه حال هم از او به عنوان پدیده استقلال یاد شد و بازیکنی که می تواند به اروپا منتقل شود و در لیگی معتبر بازی کند.

همین اتفاق هم رخ داد. شارلروا نورافکن را جذب کرد تا  فقط در طول یک سال، سه تا از بهترین بازیکنان لیگ ایران را به بلژیک ببرد و پیراهن راه راه سفید و مشکی را تن آنها کند. اتفاقی که با کمترین هزینه رخ داد. کاوه رضایی و علی قلی زاده بازیکن آزاد بودند و با پایان قراردادشان در استقلال و سایپا پیراهن شارلروا را پوشیدند.  برای نورافکن هم تفاوت فقط ۵۰ هزار یورو بود. این رقم را شارلروا به حساب باشگاه استقلال واریز کرد تا یکی از بهترین بازیکنان جوان فوتبال ایران را جذب کند. این وسط باشگاه استقلال از انتقال نورافکن، فقط حدود ۳۵۰ میلیون به جیب زد که نمونه ای از افتضاح باشگاهداری در فوتبال ایران است.

از این افتضاح ها نمونه های بسیاری در ذهن مان است. سپاهان چند فصل قبل سردار آزمون را به  راحتی آب خوردن از دست داد. او در پایان قرارداد خود با سپاهان به روسیه رفت و پیراهن روبین کازان را پوشید. باشگاه روسی او را یک بار به مبلغ ۲/۵ میلیون یورو به روستوف فروخت و خالا هم در پیشنهادهایی در حدود ۱۵ میلیون یورو را بررسی می کند. یعنی روبین کازان از هیچ، ۱۵ میلیون یورو در آمد خواهد داشت. درآمدی که بخشی از آن می توانست متعلق به سپاهان باشد.

 استقلال هم در مورد کاوه رضایی چنین اشتباه بزرگی را انجام داد. کاوه با انتقالی آزاد به بلژیک رفت و به استقلال هم سودی نرسید. حالا قیمت کاوه به حدود ۳ میلیون یورو رسیده. مبلغی که شارلروا با یک فصل اعتماد به رضایی آن را بدست آورده است. کاوه ۱۶ گل در لیگ بلژیک به ثمر رساند و حالا تیمهای بزرگی در همین کشور نظیر اندرلخت و استانداردلیژ او را هدف قرار داده اند تا در نقل و انتقالات تابستانی جذبش کنند.

ماجرای علی قلی زاده و سایپا هم شباهت بسیاری به کاوه رضایی و سردار آزمون دارد. قلی زاده از نونهالان عضو سایپا بود، به نوجوانان، جوانان و سپس بزرگسالان رسید ، همراه این تیم در لیگ برتر درحشید و به پیراهن تیم ملی رسید. سایپا برای ساخت او هزینه کرد اما شارلروا به عنوان یک باشگاه حرفه ای با  مدیرانی در آمدزا و نه دولتی ، قلی زاده را مجانی در اختیار گرفت و قطعا از پیشرفت او هم سودی سرشار بدست خواهد آورد.  شارلروا برای قلی زاده فقط یک هزینه رشد چند ده هزار یورویی به سایپا پرداخت کرد و پدیده فوتبال ایران در فصل قبل را به تور انداخت.

باشگاهداری در فوتبال ایران به دریافت بودجه دولتی، خریدهای زرق و برق دار و در نهایت حضور در لیگ برتر خلاصه می شود. مدیران فقط به فکر هزینه کردن هستند و راه های درآمدزایی را نمی دانند. نتیجه اش هم می شود انتقال ۴ استعداد بزرگ فوتبال ایران   به شارلروا و روبین کازان، فقط با دریافت ۵۰ هزار یورو. به احترام این مدیران از جا بلند می شویم و چند دقیقه ای می ایستیم و برای شان کف می زنیم.