تشابه بلایی که بر سرتیم ملی و پرسپولیس آمد!

تساوی خانگی برابر سوریه، قطعا برای تیم ملی فوتبال کشورمان و نیز هواداران پرشمار آن تلخ و ناگوار بود. در مسیر رقم خوردن این ناکامی، عوامل مختلفی نقش داشت که از آن جمله می‌توان به خستگی و انگیزه پایین شاگردان کی‌روش در مقابل عطش بی‌پایان تیم حریف اشاره کرد. با این وجود وقوع یک اتفاق در نیمه نخست بازی نیز در «شکستن» تیم ایران نقش داشت و آن هم گل خوردن تیم کشورمان بود.

تیم ملی ایران با رکورد 9بازی گل نخوردن در مسابقات مقدماتی جام‌جهانی وارد بازی خانگی با سوریه شد؛ مسابقه‌ای که شاید در آغاز راه آسان‌ترین دیدار برای تیم کشورمان به شمار می‌آمد. خیلی‌ها فکر می‌کردند تیم ما در این بازی هم کار سختی برای بسته نگه داشتن دروازه‌اش ندارد و نهایتا می‌تواند بدون حتی یک گل خورده در مسابقات مقدماتی جام‌جهانی، این تورنمنت را به پایان برساند. با این حال گل زودهنگام سوری‌ها مثل آب سردی روی پیکر ایران عمل کرد. از دقیقه13 که شاگردان کی‌روش فهمیدند دیگر رکوردی در اختیارشان نیست و چیز ویژه‌ای باقی نمانده که به آن افتخار کنند، کیفیت بازی تیم ملی به شکلی آشکار نزول کرد. حداقل تا پایان نیمه اول طول کشید تا بازیکنان از سردرگمی خارج شوند و دوباره مثل دقایق ابتدایی بازی بتوانند ابتکار عمل را به دست بگیرند و موقعیت گل ایجاد کنند.

از این نظر اتفاقی که برای تیم ملی در مقابل سوریه رخ داد، شبیه بلایی بود که الاهلی عربستان در بازی رفت مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا سر پرسپولیس آورد. سرخپوشان در آن بازی که در عمان برگزار می‌شد، روی کاغذ میزبان بودند و دو ماه تمام فقط روی این نکته تمرکز کرده بودند که نباید در این دیدار گل بخورند، اما درست در دقیقه دوم بازی همین سومای سوریه‌ای دروازه بیرانوند را باز کرد و همه رویاهای پرسپولیس را به باد داد. اینکه در یک لحظه ببینی هدفی که مدتها به آن فکر کرده بودی از بین رفته، خیلی دردناک است و در آن دیدار هم سرخپوشان برای دقایق طولانی بعد از آن گل گیج بودند. در واقع دریافت گل زودهنگام در این دو بازی، بلای مشابهی بود که سر پرسپولیس و تیم ملی آمد و جالب اینکه هر دو بازی در نهایت دو بر دو مساوی، به ضرر تیم ایرانی تمام شد!