در تیم قرمز شهر لندن شماره نحس 13 نیست!

 از زمان آغاز لیگ برتر در سال 1992، یازده بازیکن پیراهن شمراه 9 آرسنال را پوشیده اند که در این بین سه نفر اول یعنی آلن اسمیت، پاول مرسون و نیکولا آنلکا که داستان های شیرینی برای خود در آرسنال نوشتند اما پس از اینکه آنلکا در سال 1999 هایبوری را به مقصد رئال مادرید ترک کرد، این پیراهن به کسی روی خوش نشان نداد.

داوور شوکر- 1999 تا 2000- 39 بازی و 11 گل

این بازیکن کروات یکی از مهاجمان باکیفیت دوران خود بود که توانست توپ طلای جام جهانی 1998 را بدست آورد اما هواداران آرسنال وقتی او از رئال مادرید به تیمشان پیوست انتظارات بیشتری از وی داشتند که شوکر نتوانست آنها را برآورده کند تا بدین ترتیب پیش از انتقال به نقطه دیگر لندن و بازی برای وستهام، تنها یک فصل برای آرسنال بازی کند.

فرانسیس جفرز-2001 تا 2003-39 بازی و 8 گل

می دانید برای شرح موقعیت جفرز در آرسنال می توان به چه حیواناتی اشاره کرد؟ وقتی به آرسنال پیشنهاد شد به او لقب روباره محوطه جریمه داده بودند اما پس از اینکه با رقم غیرنجومی 8 میلیون پوند در تابستان 2001 به آرسنال پیوست، بیشتر شبیه آن حیوان هایی بود که در وسط جاده توسط ماشین ها زیر گرفته می شوند.

خوزه آنتونیو ریس-2004 تا 2006-110 بازی و 23 گل

این بازیکن اسپانیایی پس از اینکه در میانه فصل 2003-2004 با مبلغ قابل توجه 17 میلیون پوند به جمع آرسنالی ها اضافه شد، لحظاتی به یادماندنی مانند زدن دو گل پیروزی بخش در جام حذفی مقابل چلسی را از خود بر جای گذاشت. ریس در هر 6 بازی نخست آرسنال در ابتدای فصل 2004-2005 گلزنی کرد اما همیشه اثرگذاری اش در حداقل ترین حالت ممکن بود و دست آخر احساس غربت باعث شد تا در سال 2006 به طور قرضی راهی رئال مادرید شود.

جولیو باپتیستا-2006 تا 2007-35 بازی و 10 گل

باپتیستا در حالی در سال 2006 به طور قرضی از رئال مادرید به آرسنال آمد که ریس مسیر مخالف او را طی می کرد اما او خیلی زود به آرسن ونگر ثابت کرد که بازیکنی نیست که این مربی فرانسوی بتواند تیمش را حول محور او بسازد. باپتیستا در پیروزی دیوانه وار 6-3 آرسنال مقابل لیورپول در جام اتحادیه در ورزشگاه آنفیلد سه باز گلزنی کرد و این تنها کار مفیدی بود که توانست در آرسنال انجام دهد.

ادواردو داسیلوا-2007 تا 2010-67 بازی و 21 گل

یک مهاجم فوق العاده که هرگز به آنچه که لیاقتش را داشت دست پیدا نکرد و آنقدر بدشانس بود که مصدومیت های پی در پی نگذارد این مهاجم بزریلی تیم ملی کرواسی نتواند در لندن حرفی برای گفتن داشته باشد. سیلوا پس از اینکه در بازی مقابل بیرمنگهام در فوریه سال 2009 پایش توسط مارتین تیلور شکست، دیگر آن بازیکن سابق نشد و پس از آن حادثه تنها 3 گل در لیگ برتر به ثمر رساند.

پارک چو یونگ-2011 تا 2012- 7 بازی و یک گل

این مهاجم تیم ملی کره جنوبی پیش از آنکه به آرسنال منتقل شود چند فصل خوب را در موناکو پشت سرگذاشت. اواگرچه خودش به لندن آمد اما فرم خودش در موناکو جا ماند و به شمال لندن منتقل نشد. یونگ تنها یک گل برای توپچی ها به ثمر رساند و آنهام در جام اتحادیه مقابل بولتون. بدین ترتیب پیراهن شماره 9 تنها پس از یک فصل از وی پس گرفته شد.

لوکاس پودولسکی-2012 تا 2015-82 بازی و 31 گل

پودولسکی بازیکن خوبی برای توپچی ها محسوب می شد و در زمین هم چهره محبوبی داشت اما او هیچ وقت نتوانست در ترکیب تیم ونگر جایگاه ثابی برای خودش پیدا کند و رقابت را به دیگر رقبایش باخت. او همیشه کارآمد بود و اغلب می توانست گل های خاصی بزند و اگرچه رکوردش در تیم ملی شگفت آورد بود اما در سطح باشگاهی هیچگاه نتوانست به سقف آرزوهایش برسد.

لوکاس پرز-2016 تا 2017-21 بازی و 7 گل

این بازیکن اسپانیایی از همان زمان که از لاکرونیا خریداری شد همواره به چشم یک خرید عجیب به وی نگاه می شد و او توانست این موضوع را اثبات کند. پرز در بازی بیرون از خانه آرسنال مقابل بازل در لیگ قهرمانان اروپا هت تریک کرد اما تنها یکی از هفت گلی که برای توپچی ها زد در لیگ برتر رقم خورد.