علائم سندرم آسپرگر در کودکان

علائم معمولا از کودکی به کودک دیگر تقریبا متفاوت است، اما اکثر کودکان مبتلا به سندرم آسپرگر به تمرکز وسواسی بر روی یک موضوع خاص علاقه دارند. به عنوان مثال، کودکان مبتلا ممکن است علاقه خاصی به مواردی مانند برنامه حرکت قطار، جمع کردن دایناسور، سنگ یا درب بطری و یا حتی در کسب اطلاعاتی مانند آمار بیس‌بال یا نام گل‌های لاتین تبحر داشته باشند و این علاقه می‌تواند موضوع مکالمات یک‌طرفه آن‌ها با همسالان و بزرگسالان باشد. معمولا کودک مبتلا از تلاش شخص مقابل برای تغییر موضوع مکالمه بی‌اطلاع است و به‌همین‌دلیل در تعاملات اجتماعی خود دچار مشکل می‌شود.

این کودکان قادر به تشخیص حالت‌های چهره و زبان بدن نیستند و معمولا هنگام صحبت با دیگران از تماس چشمی خودداری می‌کنند. کودکان مبتلا به اختلال آسپرگر ممکن است ظرافت‌های زبان مانند کنایه و شوخ‌طبعی را درک نکنند و اصولا با یک تناژ صدا و یک حالت چهره حرف می‌زنند و قدرت کاهش حجم صدا در زمان‌های خاص را ندارند. ممکن است در مهارت‌های حرکتی اصلی مانند دویدن یا راه رفتن مشکل داشته باشند. حتی ممکن است فاقد هماهنگی فیزیکی باشند و نتوانند برخی کارها مانند کوهنوردی یا دوچرخه‌سواری را انجام دهند.

البته باید بدانید که کودکان مبتلا به اوتیسم غالباً گوشه‌گیر و نسبت به دیگران بی‌علاقه هستند. اما در مورد کودکان مبتلا به سندرم آسپرگر اینگونه نیست و معمولاً می‌خواهند در نقطه توجه دیگران قرار بگیرند و با آن‌ها تعامل داشته باشند، اما اغلب نمی‌دانند که چگونه باید این کار را انجام دهند.

• بیشتر بخوانید:

علت جابجا شدن غضروف بینی بعد از عمل چیست؟

مهم‌ترین دلایل مرگ جراحی بینی چیست؟

راینوپلاستی و تغییر چهره بعد عمل بینی