با این وجود یکی از سوالاتی که بعضا ممکن است زیر انبوه پرسشها و انتقادات دیگر دفن شود این است؛ فلسفه تمدید قرارداد یعقوب کریمی چه بود؟ مدافع چپ استقلال در حالی ابتدای این فصل در این تیم ماندگار شد که خیلیها تصور میکردند او بعد از نمایشهای ضعیف فصل گذشتهاش دیگر جایی در استقلال نخواهد داشت. با این وجود منصوریان در کمال شگفتی حکم به تمدید قرارداد کریمی (که اصلا هم بازیکن ارزانی نیست) داد. جالب اینجاست که حتی خود منصوریان هم در همین هفتههای آغازین فصل بار دیگر به این نتیجه رسیده که نمیتوان روی کریمی حساب کرد؛ درست به همین دلیل هم حتی وقتی میلاد زکیپور به عنوان دفاع چپ فیکس تیم مصدوم میشود، باز یعقوب گزینه کادرفنی استقلال برای جانشینی او نیست. در مدتی که زکیپور مصدوم بود، یعقوب فقط دو بازی در مصاف با تراکتورسازی و سایپا در ترکیب اصلی قرار گرفت که تازه در میانههای بازی دوم تعویض شد. بعد از آن زکیپور به ترکیب برگشت و با تکرار مصدومیت این بازیکن، این بار آرمین سهرابیان در جناح چپ خط دفاعی مورد اعتماد منصوریان قرار گرفت. سهرابیان در جام حذفی برابر گلگهر سیرجان به میدان رفت و تا دقیقه80در بازی باقی ماند. او در دیدار با پارس جم هم فیکس بود که این مرتبه بین دو نیمه عوض شد و جای خودش را به زکیپور داد تا هیچکس نفهمد فلسفه نگه داشتن یعقوب کریمی چه بوده است. در حقیقت کریمی در حال حاضر «ذخیره ذخیره» استقلال است که در نوع خودش جالب به نظر میرسد. آیا واقعا بهتر نبود منصوریان ابتدای فصل به جای تمدید قرارداد این بازیکن، مثلا هرایر مگویان را نگه میداشت یا یک دفاع چپ دیگر میخرید که حداقل به عنوان بازیکن رزرو بتواند روی او حساب کند؟