30 دقیقه بر چله کمان کلوپ

مهم ترین وجه نبرد لیورپول - منچستر سیتی در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان چه بود؟ غیبت منچستر یونایتد در نبرد غول های شمالغرب انگلیس؟ رویارویی یورگن کلوپ و پپ گواردیولا؟ رقابت محمد صلاح و کوین دی بروین؟ یا بازگشت رحیم استرلینگ با جامه آبی آسمانی به آنفیلد؟...

رد و بدل شدن دوازده گل طی دو دیدار آخر با دو نتیجه عجیب، پیروزی 0-5 سیتی در خانه و برد 3-4 لیورپول در آنفیلد، خبر از طوفان می داد و دو جبهه بهترین خط حمله لیگ را به رخ می کشیدند، با این وصف آن چه رخ داد حیرت آور بود. ولو آن که  لیورپول با بیست و هشت گل، رکورد بازکردن دروازه ها در لیگ قهرمانان این فصل را داشت. یادمان نرفته بود سیتی که بهترین خط دفاع لیگ را با فقط بیست و یک گل خورده معرفی کرده - چهارده گل کمتر از لیورپول - نزدیک یک پنجم گل هایش را در آخرین نبرد دو تیم خورده بود. با این وصف همه می پرسیدند "آیا دریافت آن چهار گل نوعی حادثه بود؟ آیا غول های سیتی در یک برهه از آن دیدار عجیب، سرگیجه گرفته بودند؟"

ترکیب سیتی همان ترکیب به میدان رفته برابر اورتون با فقط یک تغییر بود: قرار گرفتن ایکای گوندوگان جای رحیم استرلینگ نشان می داد پپ بیم آن را داشت شاید استرلینگ تاب مقاومت برابر عتاب و دشنام های لیورپولی ها را نداشته باشد. مدافعان سیتی، ترکیب محبوب پپ را گرفته بودند: لاپورته وارد شده در ژانویه که برابر اورتون فوق العاده بازی کرده بود کماکان در دفاع چپ قرار داشت، کایل واکر در دفاع راست و وینسنت کمپانی و نیکلاس اوتامندی در قلب دفاع...

ولی - و این "ولی" خیلی اهمیت دارد - کابوس برای سیتی و پپ بازگشت. نمایش هفده دقیقه ای لیورپول در نیمه اول که سه بار دروازه ادرسون را به آتش کشیدند یادآور ده دقیقه باورنکردنی آخرین دیدار دو تیم بود که لیورپول از دقیقه 59 تا 69 - زمانی که بازی 1-1 جلو می رفت - سه بار دروازه سیتی را فتح کرد: گل فیرمینو با پاس آکسلید چمبرلین، گل مانه با پاس صلاح و سپس گل صلاح... این بار همان قصه تکرار شد و محمد صلاح طی هشت دیدار لیگ قهرمانان در این فصل شش گل زده و یک پاس گل داده بود خیلی زود گل هفتمش را زد، با ضد حمله ای که خودش در آن نقش کلیدی داشت، با پاس فیرمینو. آکسیلد چمبرلین گل دوم را زد و صلاح پاس گل سوم را به سادیو مانه ارسال کرد... جیمز میلنر در آن نیمه بسان ببر جنگجویی مردان میانی سیتی را به بند کشید، آکسلید چمبرلین یادآور بهترین روزهای استیون جرارد شد و اندرو رابرتسون اسکاتلندی در دفاع چپ برابر لیروی سانه معرکه بازی کرد. حتی دژان لاورن هم در صف مدافعان لیورپول بدون اشتباه بازی کرده بود.

نیمه اول که تمام شد آبی آسمانی هایی گواردیولا حتی یک بار هم توپ را در قاب دروازه کاریوس جای نداده بودند و "بازیکن محو شده میدان"، گابریل خسوس بود که در غیاب سرجیو آگرو در نوک حمله جای داشت. نیمه دوم با خروج محمد صلاح از صف لیورپولی ها و ورود استرلینگ به جبهه سیتی دنبال شد، با چرخش توپ به سنت تیم های پپ حول محوطه جریمه حریفان، بدون تهدید شدن دروازه کاریوس، بدون تسلیم شدن سرخپوش ها. بازی که تمام شد لیورپول که برای سیزدهمین بار در مرحله یک چهارم نهایی قهرمانی اروپا بازی می کرد سیتی را که دوبار پا گذاشته به این مرحله را حقیر کرده بود.

حالا لیورپول از پاییز 2014 که در خانه با دریافت سه گل برابر رئال مادرید خرد شد طی پانزده دیدار اروپایی در آنفیلد شکست نخورده. حالا کلوپ اولین و یگانه ترین مربی شده که پپ گواردیولا را شش بار مغلوب کرده، حالا محمد صلاح برتری اش را برابر کوین دی بروین به رخ کشیده، حالا سیتی که در لیگ هجده امتیاز بالاتر از لیورپول ایستاده دوباره در آستانه وداع با رویای بزرگ قرار گرفته. حالا ناکامی اروپایی پپ پس از ترک بارسلونا - از مونیخ تا منچستر – دنباله دار شده.

حمیدرضا صدر